Zaailing 57 /// BELOFTE - PROMISE /// Sapling 57

vink - ©2019 J. Walschot

BELOFTE

We slaan het blad van zoveel dagen om.
De herinneringen, dierbaar en voldragen, mogen langzaam vervagen tot schimmen in zwart-wit, gestolde silhouetten in de ochtendnevel die we achter ons laten.

De zon kondigt zich aan met lichtlijnen langs de horizon. Het natte gras prikt onder onze voeten. Alles is scherp en helder op een ochtend als deze. Het is alsof de bodem zelf dampt en ademt, zich loswoelt onder de roep van merel, vink en spreeuw.

Wat zich voor ons uitstrekt, bergt de belofte aan warmere dagen. We snuiven de kruidige lucht en voelen onze longen vollopen met iets wat wil uitbotten.
Zonlicht priemt tussen de takken door. Als we de ogen sluiten, krijgt alles wat we liefhebben vanzelf meer gloed.

originele schets 'DIEST' ©Jurgen Walschot

 PROMISE

We turn the page of so many days.
The memories made, precious and carried to term, can now slowly fade to black-and-white, condensed silhouettes in the morning dusk we are leaving behind.

The sun announces its arrival along lines of light spreading across the horizon. The wet grass feels prickly underfoot. All is sharp and clear on a morning like this, as if the soil itself is breathing and fuming gently, easing itself free with every new call of blackbird, finch and starling.

That which lies here, stretching out before us, bears a promise of warmer days. We can smell the scents of herbs on the air, and feel how our lungs fill up with something that feels like budding at every breath.
Sunlight is piercing the spaces in between the branches. If we close our eyes, all we love is clad in a deeper glow.

Spreeuw - ©2019 J. Walschot

Zaailing 56 - EEN VORM VAN VERLEDEN

 Mag ik u voorstellen; het silhouet van Robin, een heel stille jongen met wel heel bijzondere krachten. Robin is een van de hoofdpersonages uit 'De serres van Mendel' waar deze prent een afgeleide van is. De prent in het boek zal 3 pagina's beslaan.
Tja, stille waters...
Maar het is dus nog eventjes geduld uitoefenen want we leggen momenteel de laatste hand aan het boek en dan laten we het los in de wijde wereld of beter moeten we het loslaten en vertrouwen op de drukker.

 ©2019 Jurgen Walschot

Een vorm van verleden

De tijd reist zelden in een rechte lijn en op het snijpunt
duik ik de diepte in, nietsvermoedend, precies
daar waar jouw blik in herinnering blijft haperen.
Zo gelaagd is dus de werkelijkheid waarin zelfs licht

 een vorm van verleden is. Gelukkig kun je
de weg niet verliezen in een uitdijend heelal
als elke winding steeds teruggaat op een kern.
We vertellen elkaar dezelfde dierbare illusie

en noemen dat bij gebrek aan beter het verhaal.
Oude fouten laten zich echter niet zomaar duiden
doorheen de lijnen, noch jeugdzonden of pogingen
tot maskeren van verlangen. Ik zie slechts sporen,

met schijnbaar vaste hand getrokken, van wat
zinderend vooraf ging. Woordeloos wentelen we
eromheen en diepen geduldig ons bestaan
spiraalsgewijs steeds breder uit.

/// 

 ZAAILINGEN is een samenwerking tussen schrijfster Kirstin Vanlierde en tekenaar Jurgen Walschot. Zaailingen zijn creatieve scheuten, waarbij tekenaar en schrijfster mekaar afwisselend uitdagen. Zij schrijft bij de beelden en hij tekent bij de woorden. 

 ///

Zaailing 54 ::: Licht genoeg :::

Twee vliegen in een klap: aankondiging van een nieuw boek én een nieuwe zaailing! 
In september verschijnt bij uitgeverij Van Halewyck 'De serres van Mendel', een jeugdroman (10+) in woord en beeld, een gemeenschappelijk project van Kirstin Vanlierde en mezelf. In aanloop naar de publicatie houdt Kirstin elke maand een blog bij over hoe dit speciale boek ontstond. (Hier en daar zal er ergens iemand van zijn stoel vallen want vooraleer ik het woord speciaal gebruik...!!!!) Maar ja, speciaal, al was het maar hoe het boek ontstond: beetje zaailing-gewijs. Maar dé schrijfster kan dit het best onder woorden brengen, deel 1 kan je hier lezen. 

Ondertussen leg ik de hand aan de laatste pagina's, maar Reya, een van de hoofdpersonages uit 'De serres van Mendel' durft al eens in een zaailing opduiken:

Licht genoeg ©2019 Jurgen Walschot

Licht genoeg 


Ze zeggen dat vogels holle botten hebben
zodat ze licht genoeg zijn om te vliegen

Ik geloof dat het komt omdat wat hol is
zich vanzelf leent tot loslaten

Wat is dat anders dan de wereld uitwuiven
zonder omkijken wegvliegen en verdwijnen

Ik bewoon de plek waar ik groeide steeds minder
Gestaag gaapt ze groter, de holte in mij

De wind mag komen, nog even
en mijn botten zijn licht genoeg

om mij te dragen

/// 

 ZAAILINGEN is een samenwerking tussen schrijfster Kirstin Vanlierde en tekenaar Jurgen Walschot. Zaailingen zijn creatieve scheuten, waarbij tekenaar en schrijfster mekaar afwisselend uitdagen. Zij schrijft bij de beelden en hij tekent bij de woorden. 

 ///