woensdag 23 december 2020

KERSTzaailing 93 - Een warm weerzien

Net zoals vorig jaar maakten we een extra kerst-hoofdstukje helemaal in de sfeer van 'De serres van Mendel' &  'De wortels van de wereld'. 

Via deze link kan je de pdf downloaden.

Fijne Kerst!

 

 

 kerst2020.pdf 

Reya is terug in de stad...

#meteenboekbenjenooitalleen


/// 
 ZAAILINGEN is een samenwerking tussen schrijfster Kirstin Vanlierde en tekenaar Jurgen Walschot. Zaailingen zijn creatieve scheuten, waarbij tekenaar en schrijfster mekaar afwisselend uitdagen. Zij schrijft bij de beelden en hij tekent bij de woorden. 
///


woensdag 16 december 2020

Winterwonder @CC De Factorij Zaventem

 

Altijd fijn raamtekeningen maken...
... maar niet te fotograferen.

Een ritje met de fiets naar Zaventem en terug.








zaterdag 12 december 2020

Zaailing 92 /// Cocon ///


 

Sla je vleugels om mij heen en maak mij een veilige ruimte.

Ik kan mezelf niet meer in stand houden. Wat ik bouwde, brokkelt af. Wat ik wilde, blijft buiten bereik. Ik ben zo hoog geklommen als ik kon en nu is er niets dan afgrond. De wereld in mij davert en de brokstukken donderen naar beneden.

Een cocon is wat ik nodig heb, een omhelzing om in af te dalen, een duister om in thuis te zijn.

Verzet lijkt dapper; wie kreeg ooit complimenten om de strijd te staken? Maar soms moet wat ten einde is zich gewoon overgeven. Versmelten met het onvermijdelijke is een zachte dood. En diep – diep – vanbinnen weet iets in ons het beter.

Net als voor de rups, die zich een lijkwade van zijde spint, een gouden sarcofaag om zichzelf in te verliezen tot de laatste vezel, is de plaats waar wij uiteenvallen de vruchtbare grond voor alles wat daarna nog komt.

Op een dag, van op grote hoogte, zullen we terugkijken in mildheid en denken: wat waren we klein. 

 

/// 
 ZAAILINGEN is een samenwerking tussen schrijfster Kirstin Vanlierde en tekenaar Jurgen Walschot. Zaailingen zijn creatieve scheuten, waarbij tekenaar en schrijfster mekaar afwisselend uitdagen. Zij schrijft bij de beelden en hij tekent bij de woorden. 
///
 
 
 

 

dinsdag 8 december 2020

woensdag 11 november 2020

Zaailing-kaartjes

 


  • Tot in de wortel: drie kaarten met plantenmotieven en teksten die heel het jaar door bruikbaar zijn voor diverse gelegenheden.
  • Tot dan is het genoeg: drie wenskaarten met kleurrijke en gloeiende tekeningen en teksten die de bedoeling hebben om ons warmer door de donkere winter te helpen (maar die tijdloos genoeg zijn om ook nadien nog gebruikt te worden).

Beide reeksen bestaan uit afzonderlijke Zaailingen waarvan tekst en beeld naar goede gewoonte op elkaar afgestemd zijn. Standaard formaat kaart op hoogwaardig papier.

Prijs:
6 euro/reeks (= 3 verschillende kaarten, worden niet afzonderlijk verkocht)
5euro/reeks vanaf 2 dezelfde reeksen

Bestelling en betaling via mail en overschrijving of via de webshop (enkel PayPal).
verzendkosten 5 euro/zending of inbegrepen bij betaling via de Webshop.

 

woensdag 4 november 2020

- the greenhouse -

 

ontwerp logo 'the Greenhouse'

maandag 26 oktober 2020

Recensie - De wortels van de wereld

afbeelding site Pluizuit
Pluizuit

De wortels van de wereld op de site van Pluizuit:

Robin beschikt over een bijzondere gave die hij beter verborgen houdt in zijn dorp. Als hij naar een bijzondere plek wordt gestuurd, begint hij te beseffen wat er met hem aan de hand is. Ondertussen hoort hij een stem in zijn hoofd die hem bekend voorkomt. Het wordt een erg vreemde ervaring die hem erg benauwd.
In de serres van Mendel krijgt Reya te maken met een vreemdeling die erg verontrustend gedrag vertoont. Zodanig zelfs dat zij hulp moet gaan zoeken aan de andere kant van de stad. Maar die is erg ver weg en ze is er nog nooit geweest. Zal het haar lukken?

Dit verhaal is het vervolg op ‘De serres van Mendel’. Hoewel de achterflap vermeld dat het verhaal apart te lezen is, zijn er toch een aantal elementen die niet helemaal duidelijk overkomen als het eerste verhaal niet gelezen werd.
Het verhaal heeft een hoog filosofisch gehalte en diepe doordenkers over het leven en de dood. Het is maar de vraag of jonge lezers deze lagen zullen herkennen en begrijpen. Want het gegeven komt niet erg herkenbaar over. Het leven van zowel Robin in zijn dorp als van Reya in de serres en ook alles wat daartussen gebeurt, is niet altijd makkelijk voor te stellen.
Het verhaal wordt verteld door de auteur. Afwisselend vanuit het standpunt van Robin en Reya. Die delen zijn gescheiden door een dubbele paginagrote illustratie met een titel. Maar het verband met het verhaal is er niet erg duidelijk.

Rarara waar zou het over gaan?? Stenen?

Rarara... virus? ziekte?  plan?  wegbeschrijving?

Het boek is erg verzorgd uitgegeven. De tekst staat op zacht glanzend beige pagina’s in een ruime bladspiegel. Heel wat niet alledaagse en kleurrijke illustraties zijn in het verhaal opgenomen. Waarbij wordt verwacht dat de lezer ook daarover nadenkt.
Het is geen gemakkelijk leesbaar verhaal en er wordt heel wat leesbereidheid en doorzetting van de lezer gevraagd.
Een kunstzinnig diepgravend verhaal over grote levensvragen in een mooie, zware uitvoering.


Pol Van Damme - 09/2020

 

binnenpagina  ©K.Vanlierde & J.Walschot

Via Lees-wijzer :

De 12-jarige Robin leeft samen met zijn moeder in een grauw, armoedig dorp waar iedereen  leeft van hard labeur in de mijnen en op de sloopwerven. Ook Robin moet dagelijks gaan werken en stukken schroot ontmantelen. Hij doet dit uitzonderlijk snel en handig. Reya woont al haar hele leven, samen met Mendel, in een uitgestrekt complex van serres en koepels vol bomen, planten, bloemen, zaden, vijvers en dieren. Mendel zorgt met veel liefde voor alles wat er leeft en groeit.

Drie jaar geleden heeft Robin een tijdje met Mendel en Reya in de serres gewoond, maar deze periode is uit zijn bewustzijn verdwenen. Sinds enige tijd echter ziet en hoort hij in gedachten een meisje dat hem bekend voorkomt -hij denkt dat ze Ree heet- hoewel hij zich niet kan herinneren haar ooit echt ontmoet te hebben. Hij ziet ook beelden van een betoverende wereld vol metershoge planten, kleurrijke bloemen en vruchten. Robin ontdekt dat hij een speciale gave heeft die hem verbindt met bijzondere mensen uit het verleden. Hij wil gaan uitzoeken wat dit voor zijn leven betekent en begint aan een gevaarlijke tocht door ondergrondse grotten. De stem van Ree leidt hem op zijn tocht.

Op een dag laat Reya per vergissing een vreemdeling binnen in de serres. Die blijkt een ernstige, heel besmettelijke ziekte te hebben. Mendel wordt zwaar ziek en de bomen en planten in de serres verdorren en sterven af. Reya moet hulp gaan halen bij vrienden van Mendel, en hiervoor moet ze een lange tocht ondernemen door een voor haar onbekende buitenwereld. Op een heel bijzondere manier vinden Reya en Robin mekaar terug. Maar zullen ze op tijd zijn om Mendel en de serres te redden?

'het virus in de serres' © Jurgen Walschot
 

“De wortels van de wereld” is een leesboek met prachtige tekeningen. Deze tekeningen zijn volledig in harmonie met het verhaal : poëtisch, mysterieus, ontroerend, uitnodigend om verder te bladeren en te lezen. De lezer wordt gewoon meegezogen in een wonderlijke wereld.

Het verhaal is een sfeervol, hedendaags sprookje dat stof tot nadenken geeft over de manier waarop wij met onze wereld, het milieu en onze medemensen omgaan en over de gevolgen daarvan, maar dit zonder ooit belerend over te komen. Maar het gaat tegelijk ook over de queeste van twee jonge adolescenten, waarin ze meer over zichzelf en hun sterktes  te weten komen en leren omgaan met hun angsten: “Angst vertelt je zelden de waarheid. Als je er naar luistert, wordt je wereld heel klein.”

'Reya in de stad' © Jurgen Walschot 

De tekst leest vlot, is vaak beschrijvend, met regelmatig dialogen, doorspekt met prachtige filosofische gedachten : “Haar verdriet heeft geen naam, het is alleen rijp.”, “Tijd en afstand zijn niet alleen te meten in lengte, maar ook in diepte.” “We blijven altijd verlangen naar de plek waar ons hart thuis is.”  En de gedachte die als een rode draad door het verhaal loopt : “Alles is met alles verbonden”. Voor wie eerder al De serres van Mendel gelezen heeft, is het een blij weerzien met de  twee hoofdpersonages, Reya en Robin : zorgzaam, intelligent, warm en ondernemend.

Dit is in principe een jeugdboek voor kinderen vanaf 10 jaar. Maar ook volwassenen die openstaan voor een imaginaire wereld en een hartverwarmend verhaal, zullen er zeker kunnen van genieten.

Myriam Vanderzeypen 10/2020

In de Jommekeskrant (als voorleestip tijdens de voorleesweek) liep er het een en ander mis:  

 


Via de gezinsbond:


Via pluizer:

De wortels van de wereld

In De wortels van de wereld volgen we de personages Robin en Reya, elk in hun eigen wereld. Waar en wanneer we in hun verhaal juist terechtkomen, is nogal onduidelijk, en vooral voor Robin is het zoeken hoe hij zich verhoudt tegenover de wereld rond hem. Gelukkig heeft hij een stem die tegen hem spreekt, Ree, en hoewel niemand anders haar ziet of hoort, voelt Robin zich op een manier toch met haar verbonden. Robin's verhaal begint pas echt wanneer de oude wijze vrouw uit het dorp hem opdraagt om een grot buiten het dorp te bezoeken. Reya's wereld wordt op z'n kop wordt gezet door een mysterieuze vreemdeling die bij de serres aanklopt.

Het verhaal is een beetje verwarrend bij het begin, en dat zal waarschijnlijk een gevoel zijn voor zowel de lezers die het eerste boek in de reeks al hebben gelezen, als zij die met dit boek beginnen. Dat lijkt ook de opzet van het boek: je voelt als lezer de verwarring van het personage. Het duurt daarom best lang vooraleer het verhaal goed op tempo komt. Eens vertrokken, is het dan weer goed spannend, met een fijne combinatie van prenten, luchtige bladspiegel en tekst. De 150-tal pagina's vliegen erdoor, en voor je het weet is het verhaal alweer rond. Toch voel je dat met dit tweede deel nog geen einde gekomen is aan de reeks: daarvoor zijn te weinig vragen opgelost. Anderzijds had het boek dan wel wat langer mogen zijn: nu blijf je een beetje op je honger zitten, omdat er an sich niet veel gebeurd is, en dat er wel best veel vragen zijn bijgekomen. 

Visueel is het een stijl die een beetje te gekunsteld overkomt (de bladzijden moeten lijken alsof ze uit een oud, magisch boek komen), iets wat ik persoonlijk maar zelden goed vind lukken − en waar men nu ook niet echt in slaagt. Toch verdient het boek en de grafische keuzes in z'n geheel wel lof; de prenten en opmaak ondersteunen het verhaal sterk: de korte onderbrekingen met een kleine tekening, of de keuze voor korte hoofdstukken geven ruimte aan de lezer om het verhaal en de wereld te laten bezinken. Het boek leest als een trein, en voeren je helemaal mee naar de werelden van Robin en Reya. Zonder veel gebruik van magie weten de schrijvers en vormgevers een krachtig en desondanks magisch (in de zin van verwonderlijk) verhaal te brengen. Verfrissend is het zeker! 

 

dinsdag 6 oktober 2020

Zaailing 89 - Heilige onschuld

 
 
/// 
 ZAAILINGEN is een samenwerking tussen schrijfster Kirstin Vanlierde en tekenaar Jurgen Walschot. Zaailingen zijn creatieve scheuten, waarbij tekenaar en schrijfster mekaar afwisselend uitdagen. Zij schrijft bij de beelden en hij tekent bij de woorden. 
///

Lezing + workshop // Boesdaalhoeve

zaterdag 26 september 2020

boeken signeren

 Door dat vervelende Covid-19 virus werd de boekvoorstelling van 'De wortels van de wereld' afgelast / uitgesteld?? En dus hebben Kirstin en ik maar zonder publiek boekjes gesigneerd. En we hebben er ons werk van gemaakt:

 Wil je graag ook een gepersonaliseerd exemplaar geef dan gerust een seintje ;-) 


donderdag 3 september 2020

zaailing 87 - Teufelsschlucht - De omhelzing van de duivel

 

De omhelzing van de duivel
De omhelzing van de duivel - ©J.Walschot
 

Het regent en het bos roept. Ga.
Ga peilloos verdwalen.

Alles wat je meebrengt naar het bos, inclusief jezelf, kan ontbinden. Daarvoor is het ook bedoeld.
Emoties zijn herfstbladeren. Herinneringen zijn humus. Lang voor je lichaam zich uitstrekt om deel te worden van de bodem, ben je al ontelbare keren verzonken en vergaan.

Alles wat leeft, teert op iets wat voorbij is. Van rottende bladeren tot herinneringen: we stampen het eerst dieper de bodem in, laten het in het duister bezinken en vermolmen. Precies daaruit bouwt het leven zichzelf vervolgens weer op.

We houden niet zo van dat idee, wij mensen. Bij doodgaan denken we aan engelen en licht en liever niet aan de oerkracht van vochtige bosgrond. Geen wonder dat we de natuur aan de duivel gingen toeschrijven. Wie haar kende en respecteerde, noemden we heks. Wie haar vernietigde, noemden we slim en ondernemend. Kijk waar dat ons gebracht heeft, intussen.

Want er bestaat niet zoiets als ongeworteld zijn. Afgesneden, dat wel. Door het gerommel in ons hoofd, door de kletspraatjes of verheven sprookjes. En we kunnen onszelf mooi heersers van de schepping wanen, de tijd en het landschap weten eindeloos veel beter. De duivel krijgt altijd gelijk.

Dus zak maar dieper in de greep van de bodem. Los langzaam op in de regen. Je kunt verdrinken in bossen en rotsen zonder ooit in ademnood te komen.

En wat van ons overblijft, gestold en versteend en omhelsd door laag na laag bezonken rots, werkt zich op een dag wel weer naar het licht.

 

Teufelsschlucht - ©K.Vanlierde

/// 
 ZAAILINGEN is een samenwerking tussen schrijfster Kirstin Vanlierde en tekenaar Jurgen Walschot. Zaailingen zijn creatieve scheuten, waarbij tekenaar en schrijfster mekaar afwisselend uitdagen. Zij schrijft bij de beelden en hij tekent bij de woorden. 
///

 

dinsdag 11 augustus 2020

de wortels van de wereld...

 ... is er!

 

ISBN 978-94-6383-203-8
De wortels van de wereld - K. Vanlierde & J. Walschot - ISBN 978-94-6383-203-8

Ik ga terug.’ Ze kijkt Michal uitdagend aan.
Zijn ogen worden groot. ‘Naar de serres? Je hoorde het toch, de planten zullen deze ziekte zelf te boven moeten komen.’
Reya schudt driftig het hoofd. ‘Je hebt geen idee wat we daar bewaren!’
‘Dat heb ik wel. Maar alle mensen gaan op een keer dood. Werelden en ideeën verdwijnen, net als planten, en dat is goed.’ Michal haalt de schouders op. ‘Zo komt er juist ruimte voor iets nieuws.’
Plots ziet Reya de hele kamer troebel. Ze klemt haar kaken op elkaar.
‘En toch ga ik terug. Mendel heeft me nodig.’
‘Als ik Demeter goed begrepen heb, kun je niets meer voor hem doen.’
‘Demeter heeft het fout.’ Reya veegt met haar mouw langs haar ogen en kijkt Michal recht aan. ‘Als ik hem niet kan helpen genezen, kan ik hem helpen sterven.’

Terwijl het voortbestaan van de serres in gevaar is, zoekt een jongen in een armoedig dorp tussen de sloopwerven naar antwoorden. Waar komen die beelden van dampende groene koepels in zijn hoofd vandaan? Wie is dat meisje dat hij tussen de planten ziet dansen? En wat moet hij aan met dat bizarre talent in zijn handen, dat hij volgens sommigen maar beter verbergt?

Alles is met alles verbonden en de antwoorden zijn zo betoverend als de sterrenhemel. Want tijd en afstand meet je niet alleen in lengte, maar ook in diepte. En we strijken altijd neer op de plek waarnaar ons hart verlangt.

De wortels van de wereld is een vervolg op De serres van Mendel, maar kan ook los gelezen worden.

 

-------> uitgegeven door Van Halewyck / Pelckmans uitgevers 

 

donderdag 25 juni 2020

Zaailing 85 - De wortels van de wereld

 
 
 
/// 
 ZAAILINGEN is een samenwerking tussen schrijfster Kirstin Vanlierde en tekenaar Jurgen Walschot. Zaailingen zijn creatieve scheuten, waarbij tekenaar en schrijfster mekaar afwisselend uitdagen. Zij schrijft bij de beelden en hij tekent bij de woorden. 
///

vrijdag 5 juni 2020

zaailing 84 - Alles wat ooit was

Het is weer die tijd van het jaar...
dat het kriebelt om de bergen in te trekken.
Zal het lukken dit jaar?

Gletscherstube, Aletschregion, Zwitserland

Als een gordijn dat langzaam het toneel
prijsgeeft, walsen de wolken
met de eerste aarzelende stralen licht.

Soms is betovering solide als rots.
De ochtend proeven, de belofte
van de tocht die ons pas na pas omhelst.

Haast leert de reis ons af, tot we leren
vallen als regen, voor elke stap
een weerschijn in de wolken

voor elk ogenblik een druppel. Maar die ene,
die zowel het licht vangt als de schaduw,
gestold in het moment als een geschenk

dat de adem inhoudt, die
verandert het verhaal, en ons
en alles wat ooit was.

/// 
 ZAAILINGEN is een samenwerking tussen schrijfster Kirstin Vanlierde en tekenaar Jurgen Walschot. Zaailingen zijn creatieve scheuten, waarbij tekenaar en schrijfster mekaar afwisselend uitdagen. Zij schrijft bij de beelden en hij tekent bij de woorden. 
///

vrijdag 22 mei 2020

zaailing 83 - De droom die we werkelijkheid noemden

Niet alleen in de plantentuin Meise bloeit de reuzenaronskelk, ook in de serres van Mendel. De perfect timing om deze zaailing te posten:
De reuzenaronskelk
uit het schetsboek 'A page/plant a day'


Sommige verhalen vragen niet naar woorden:
de belofte van de ochtend tegemoet lopen
de taal benaderen van vogels of boomstammen
onszelf kennen als verstrikt, gezaaid, besmet

met schoonheid. Gretig lezen we de lijnen
voor zover we ze kunnen volgen. Wie deze
wereld wil bewonen, moet leren om te spreken
in sporen, reiken naar het licht doorheen de filter

van de kooi. Voor een paar onbetaalbare uren
bloeien we open en geven alles wat we hebben.
We overtuigen onszelf dat binnen de beperkingen

van de tralies onze verstrengelingen
even diep kunnen wortelen als in de droom
die we werkelijkheid noemden, voorheen.

detail
/// 
 ZAAILINGEN is een samenwerking tussen schrijfster Kirstin Vanlierde en tekenaar Jurgen Walschot. Zaailingen zijn creatieve scheuten, waarbij tekenaar en schrijfster mekaar afwisselend uitdagen. Zij schrijft bij de beelden en hij tekent bij de woorden. 
///


donderdag 7 mei 2020

Zaailing 82 - Wilde geest

klik op de afbeelding voor een leesbare versie


Deze zaailing vindt zijn oorsprong in een tragedie die zich op 1 mei afspeelde in onze tuin, op een lapje grond waar de natuur van ons zijn gang mag gaan. Sinds jaar en dag is er in dat wildere stuk van de tuin een vossenhol. Zoals bijna elke ochtend tijdens deze quarantaine maakte ik een ommetje door de tuin. En tot mijn verbazing stak er een kopje uit het vossenhol. Terwijl ik me snel weer uit de voeten maakte om het dier niet te storen, bedacht ik hoe vreemd het was dat de vos zich 's ochtends zomaar liet zien. Maar ik stelde me er verder geen vragen bij en ging aan de slag met het werk van de dag. Verbijsterd merkte ik die avond bij een nieuw rondje door de tuin dat dat kopje er nog steeds uitstak, nu met twee voorpoten ernaast. Toen ik dichterbij kwam, zag ik tot mijn afgrijzen dat het beestje in nood was. De ingang van het hol was aangeduwd en er lagen brokstukken die er niet thuishoorden. Waarom had ik dit niet eerder gezien? Kwaad op mezelf en woest op wie dit op zijn geweten had, ging ik aan de slag om het dier te bevrijden. Na een tijd graven en wrikken kreeg ik de vos uit deze hachelijke situatie.


Eind goed al goed? 
Neen... hier begint het tweede bedrijf van de tragedie. Toen ik het dier neerzette, probeerde het weg te lopen maar zijn achterpoten weigerden dienst. Hij zakte ter plekke in elkaar. Mijn hart brak... De foto spreekt voor zich – de wanhoop en teleurstelling zijn er zo vanaf te lezen. Terwijl we verwoed naar een oplossing zochten – probeer op een feestdag in volle lockdown maar eens hulp te vinden van wie of wat dan ook – zat ik een hele tijd op enkele meters van de vos. Zoveel onmacht had ik nog nooit gevoeld. Tegelijk groeide de boosheid. Wie doet nu zoiets?! Een wild dier mishandelen en levend begraven... Ik kan er nog steeds niet bij.

 
 
 
/// 
 ZAAILINGEN is een samenwerking tussen schrijfster Kirstin Vanlierde en tekenaar Jurgen Walschot. Zaailingen zijn creatieve scheuten, waarbij tekenaar en schrijfster mekaar afwisselend uitdagen. Zij schrijft bij de beelden en hij tekent bij de woorden. 
///

donderdag 23 april 2020

Zaailing 81 - Over de drempel stappen

Hoe laat je het vertrouwde achter je en zet je een stap die je nog nooit eerder gezet hebt? In ‘De wortels van de wereld’, de opvolger van De serres van Mendel, neemt Reya een loodzware beslissing…
Met dit fragment uit ons nieuwe boek als Zaailing stappen ook Kirstin en ik over de drempel naar de buitenwereld. 


Over de drempel stappen - illustratie uit 'De wortels van de wereld'

Over de drempel stappen
een fragment uit ‘De wortels van de wereld’
Ze moet iets doen. Reya voelt de gedachte branden in haar hoofd, alsof ze zelf koorts heeft. En ze weet ook wát ze moet doen, al maakt het haar doodsbang. Ze moet naar Demeter.
Die zal raad weten, dat heeft Mendel zelf gezegd. En hij is niet in staat om te gaan. Maar zij wel.
Demeters huis ligt aan de grens van de stad in het oosten, herinnert ze zich. Een paar dagen stevig doorlopen…
Reya verzamelt al haar moed als een grote klomp in haar buik. Het maakt niet uit hoe ver het is, ze moet gewoon dóórlopen.

Ze propt het laatste restje eetbaar voedsel in haar zakken. Arizona, die zoals zo vaak lag te slapen in één ervan, wordt wakker en steekt zijn kopje naar boven. Reya haalt de slang tevoorschijn en hurkt neer. Haar vingers trillen.
‘Ik wil je niet achterlaten’, fluistert ze. ‘Maar ik durf je ook niet meenemen. Daarbuiten is er niks voor jou. En hier…’ Ze slikt. Zo zacht ze kan, aait ze over het gladde kopje. De slang glipt tussen haar vingers vandaan en glijdt in een gracieuze beweging op de grond. Reya’s blik wordt troebel. ‘Weet je het zeker?’
Arizona glijdt – langzamer dan anders, zo lijkt het wel – van haar weg, de begroeiing in.

Reya richt zich op. Van op een afstand kijkt ze naar Mendel, die ineengekrompen op de bank zit. Met haar ogen vol tranen ziet hij er minder ziek uit. Maar ook nóg minder zichzelf. Ze wil naar hem toe lopen en hem omhelzen maar houdt zichzelf net op tijd tegen.
‘Dag’, fluistert ze zonder geluid. Dan sluipt ze weg, naar de sluisdeuren die toegang geven tot de buitenwereld.

Ze werpt een laatste blik over haar schouder. Het hoge voorportaal met de indrukwekkende zuilen vol klimplanten ligt er schijnbaar vredig bij in het ochtendlicht.
Aarzelend stapt Reya over de drempel van de serres. Haar voeten voelen aarde en kort, stekelig gras. Ze ruikt de kruidige geur van de heuvels. De horizon tilt haar blik omhoog. Haar mond valt open. Ze staat onder een hemel die hoger is dan ze ooit voor mogelijk heeft gehouden. Hij is prachtig. En immens. En doodeng.

Een plots geluid laat haar omkijken. De buitendeuren gaan weer dicht en vergrendelen zichzelf. Trillend draait Reya zich om. De open ruimte gaapt haar tegemoet, als een zee van gras en golvende wolken waarin ze elk moment kan worden verzwolgen.
Ze zet één stap. En dan nog één. Alles in haar schreeuwt dat ze terug moet naar de beschutting van de koepels. Maar ze scheurt zich los en loopt door, zonder nog om te kijken.

woensdag 8 april 2020

Zaailing 80: Spiegels en scherven

Scherf © Jurgen Walschot

In doelloze dagen dwalen we door spiegelpaleizen
van eigen makelij. We perfectioneren de kunst
van het verloren lopen in onszelf. We staren
ons blind vanuit alle richtingen, elke rimpel
uitvergroot, elke angst dubbel en dik aangezet.

Kun je jezelf nog onder ogen komen als alles wat je ziet
je eigen beeld is, een portret dat zich spottend reproduceert
als een echo, eindeloos over en weerkaatsend, een schreeuw
waarin je gevangen zit met jezelf? Maar wie een spiegel
stuk slaat, snijdt zich gegarandeerd aan zijn scherpte.

Wil jij mijn reflectie zijn? Houd ze mij voor, houd je niet in,
het hoeft niet aardig. Want jou kan ik aanzien, wil ik
uitschelden en kwijtschelden en vervolgens vragen
me te verzekeren dat het van waar jij staat nog wel meevalt.
Als jij je niet snijdt aan mijn scherven, durf ik ze oprapen.



/// 
 ZAAILINGEN is een samenwerking tussen schrijfster Kirstin Vanlierde en tekenaar Jurgen Walschot. Zaailingen zijn creatieve scheuten, waarbij tekenaar en schrijfster mekaar afwisselend uitdagen. Zij schrijft bij de beelden en hij tekent bij de woorden. 
///

donderdag 26 maart 2020

schatkaart

dé schatkaart

Gisteren ben ik een schat gaan 'verstoppen'. En de schatkaart zwierde ik online...
Hoe het zover kwam?

Illustrator Carson Ellis daagt haar volgers elke dag uit met tekenopdrachtjes en eentje ervan was een schatkaart tekenen.
Als schat koos ik mijn laatste boek de serres van Mendel en ging het in de buurt 'verstoppen'.

In het boek staat een opdracht: nadat het bekeken, gelezen, gekoesterd, ge... is MOET het zich verder verspreiden (tiens waar hebben we dat nog gehoord maar dan net ietsjes anders)... door het bijvoorbeeld in iemand anders z'n brievenbus te droppen.
Ik ben alvast nieuwsgierig of dat gaat lukken...

UPDATE
Het boek moest niet buiten overnachten en werd 's avonds al gevonden...


 




UPDATE 2: de reacties:

  • Wat een mooi boek! inspiratie! fantasie! verbondenheid! intrigerend! mysterieus! moeilijk weg te leggen... ook voor héél grote kids als ik (40j.) C.
  • Even laten weten dat jouw boek bij mij belandde. Ik vond het een pareltje, zo mooi, poëtisch en dromerig. Je tekeningen zijn wondermooi. Je wordt als het ware de andere wereld ingezogen... Dankjewel en ik wens je veel creativiteit in deze periode, groetjes, L. 
  • ...