zondag 25 december 2022
zaterdag 12 november 2022
Welkom op de boekvoorstelling!
Het is zover!
De feestelijke boekvoorstelling van De oceaan van Mare vindt plaats in Aalst op 1 december.
 |
| De oceaan van Mare |
Drie jaar geleden stelden co-auteur Kirstin Vanlierde en ikzelf ons boek De serres van Mendel voor in de Plantentuin van Meise. Het werd een beleving om nooit te vergeten. Toen kwam Covid en ging de wereld op slot. Nu komen we boven water met De oceaan van Mare. Het is zowel een derde deel in het universum van Mendel als een op zichzelf staand verhaal, los te lezen. Het is een ode aan angsten overwinnen en in de diepte van het duister meer vinden dan je ooit had durven dromen.
In gedachten hoort hij het Mendel weer zeggen: ‘Je zou dieper willen.’
Ja.
Het
is zelfs geen besluit, het is een feit. Robin controleert de toestand
van zijn flessen. Dan peutert hij de knoop los waarmee het touw is
vastgemaakt aan zijn riem. Zodra het loslaat, lijkt het niet meer dan
een heel lang, smal lintje kelp dat wiegend in de stroming van hem
wegdrijft.
Robin richt zijn blik naar beneden, naar de blauwe gloed die op hem wacht, en duikt. Dieper.
Heb je zin om het samen met ons feestelijk boven de doopvont te houden? Van harte welkom! Alle praktische details vind je hieronder. Bevestig zeker je komst.
Waar en wanneer?
DRIFT (Cimorné)
Alfred Nichelsstraat 14, Aalst
1 december 2022 om 19.30u
Verloop van de avond:
Onthaal vanaf 19u
Start om 19.30u.
Kirstin licht een tipje van de sluier van het universum van Mendel
Jurgen tekent live
Petemoei Ann Schatteman belicht de kracht van verhalen
Uitgever Julie Verhaert houdt het boek boven de doopvont
Vanaf 20.30u:
Drankje & babbel
Boekverkoop en mogelijkheid om het boek te laten signeren
De aanwezigen krijgen bij aankoop van een boek een unieke genummerde ex libris cadeau.
Inschrijven:
Via mail naar lieve.woordjes@kirstinvanlierde.be.
Laat uiterlijk 26/11 weten met hoeveel personen je aanwezig zult zijn. We hopen je daar te zien!
woensdag 5 oktober 2022
woensdag 15 juni 2022
voorpublicatie /// zaailing 107 /// Eerst is er alleen maar blauw
 |
| Robin in de Poseidonkoepel - De oceaan van Mare |
Robin staat op het kiezelstrand in de grootste en meest uitgestrekte
koepel van het hele serrecomplex. Voor hem strekt zich de zee uit. Hij
trilt van kop tot teen en hij heeft zijn ogen stijf dicht.
Dit zou niet zo moeilijk mogen zijn.
Hij ademt diep in en uit. En nog een keer. En nog eens. Hij blijft trillen maar opent zijn ogen.
Eerst is er alleen maar blauw – een zacht stromend aquamarijn dat het
licht van de zon vangt in gouden spikkels. Het vlijt zich met elke
gerimpelde golf neer op het kiezelstrand. De keien in de branding rollen
glanzend heen en weer.
De lucht is stil en vochtig, alsof de koepel op iets wacht. Aan de horizon hangt een waas.
Je moet dichter naar het water toe.
Alles
in Robin zet zich schrap. Zijn benen trillen alsof hij verkleumd is. En
dat is ook zo: binnen in hem is alle warmte weggesijpeld.
Je moet.
Robin voelt de keien onder zijn voeten. Steen schraapt op steen als
hij naar de branding loopt. Bij elke stap voelt hij weerstand, alsof hij
moet ploegen tegen een zware stroming.
Met nog maar twee passen
tussen hem en het water in houdt hij halt. Beweging vlak voor zijn
voeten trekt zijn aandacht. Waar de golven kapotslaan op de keien is het
water troebel maar juist daar voorbij is het zo helder dat Robin de
vissen kan zien tussen de stenen. Hun lijfjes golven en vervormen met de
bewegingen van het wateroppervlak. De grote keien op de bodem doen dat
ook. Robin kan er niet te lang naar kijken voor hij het gevoel krijgt
dat de grond onder zijn voeten ook begint te golven.
Hij richt zijn blik hoger. Maar onder het mistige waas verderop is de zee een eindeloos, diep duister. Zoveel water…
Plots ontstaat er hevige deining, midden op het wateroppervlak. Heel
even ziet Robin iets wat lijkt op een enorme tentakel, of een vin. Dan
kalmeren de schuimkoppen en wordt het wateroppervlak weer stil. Maar nu
drijft er, precies op de plek waar hij net nog dacht een beest te zien,
iets donkers en vormeloos.
Robin herkent de kleur van Mendels
overall. Dan ziet hij ook armen, benen, lange haren uitgespreid op het
water als een witte kroon van wier.
Hij roept Mendels naam, maar in de zwaarte die als een dik deken over de koepel ligt, klinkt er alleen stilte.
Robin wil tegelijk naar Mendel toe en van het water weg. Hij glijdt
uit over de keien en valt voorover in het water, zijn gezicht wordt
helemaal nat gespat. De vissen schieten alle kanten op.
In paniek
krabbelt hij weer overeind. Het onbereikbare lichaam van Mendel deint op
en neer maar Mendel zelf beweegt niet. Zijn gezicht ligt in het water.
Robins
hart hamert in zijn keel. Als Mendel niet kan ademhalen, gaat hij dood.
Of – de gedachte maakt hem nog kouder vanbinnen – is hij dat al?
Hij
schreeuwt, en nu breekt zijn stem doorheen het zware web van stilte. Ze
weerkaatst van de koepelwanden en komt langs alle kanten weer op hem
af.
De grond onder zijn voeten gaat trillen. Eerst zachtjes, dan steeds
heftiger. Samen met de trillingen komt ook het water. Robin ziet het
langzaam oprijzen, mee met de rondingen van de koepel, een vloedgolf die
zich opricht.
Hij wil naar de uitgang rennen, maar zijn voeten
zitten vast in de keien. Hij rukt en stampt met al zijn kracht maar
raakt niet los. Met afgrijzen kijkt hij toe hoe de enorme golf boven hem
steeds hoger reikt. Licht glinstert op de uiterste schuimranden. Ze
likken aan het stergewelf in de nok van het koepeldak en slokken het op.
Dan begint het water met de koepel mee af te dalen. Het bedekt de zon
en is aan alle kanten boven en om hem heen. De hele koepel baadt in een
blauwgroen licht.
Robin ziet een immense silhouet langs glijden, een wezen waarvan hij het begin of einde niet kan onderscheiden. Er is een heftig gebons in zijn oren, een donker suizen. De grond davert. Het zonlicht dooft. Aquamarijn wordt eerst nachtblauw, dan zwart. Het moment waarop de golf zich op hem stort, voelt Robin niet. De zee slokt hem op en sluit zich boven zijn hoofd.
De oceaan van Mare – Kirstin Vanlierde & Jurgen Walschot – Pelckmans uitgeverij – najaar 2022
woensdag 19 mei 2021
Nieuws vanuit de serres...
Kirstin & ik mochten nog eens een hele stapel boeken signeren:
Voorleessessies met ontbijt, lunch en ander lekkers
 |
| Voorleessessies -> 4 juli -> Galerie Wulder -> Sint-Niklaas |
maandag 1 maart 2021
#jeugdboekenmaand - Botanisch Boekenpad - Plantentuin Meise
Wil je De serres van Mendel en De wortels van de wereld op een originele manier ontdekken, in een prachtig kader?
Van 1 tot en met 31 maart kan je in de Plantentuin van Meise het Botanische Boekenpad bewandelen.
Het Botanische Boekenpad is een interactieve wandeling voor jong en oud. In het gezelschap van drie verschillende boeken(reeksen) ontdek je de prachtige Plantentuin van Meise, waar Mendel en Wortels thuis zijn. De serres van Mendel en De wortels van de wereld zijn boeken voor voelers en dromers van 8 tot 108. En dat laatste is echt geen promopraatje: we merken telkens weer hoe volwassenen op een heel eigen manier geraakt worden door ons werk. Vaak ontdekken kinderen onze boeken precies omdat hun (groot)ouders ze zo mooi en inspirerend vonden.
En we zijn in goed gezelschap op het Botanische Boekenpad… Barbara Rottiers verzon opdrachten bij De H van Humboldt (6+), en trio Katrijn De Wit, Laura Bergans en Inge Rylant laten je fantaseren met hun Wijze Weetjes-reeks (Mag je haaien aaien? Kunnen bergen krimpen? Komt oude kaas van oude koeien? Kunnen vogels niezen?) (3+). Een uitstap voor de hele familie, dus!
Alle opdrachten staan in trio’s op grote panelen langs een route doorheen de groene oase van de Plantentuin. Het is een ideale wandeling om samen met kinderen van verschillende leeftijden tegelijk de boeken te ontdekken én een heel andere kijk te krijgen op het park. En helemaal C*-proof, zoals de omstandigheden het vragen.
Voor de gelegenheid ontwikkelden Jurgen en ik ook een heleboel extra materiaal: audiofragmenten, filmpjes met muziek en geluid, een inkijkje in onze inspiratiebronnen… Tijdens de wandeling kunnen je ze allemaal bekijken en beluisteren door de QR-codes op de panelen te scannen.
De wandeling eindigt bij de gezellige Tuinwinkel, waar je niet alleen alle boeken van het Botanische Boekenpad vindt, maar ook nog een schat aan mooie dingen die met planten te maken hebben.
Praktisch:
Van 1 tot 31 maart in Plantentuin MeiseOpeningsuren:
Winter (15 oktober – 14 maart): 9.30 – 17 u, laatste toegang 16.30 u.
Zomer (15 maart – 14 oktober): 9.30 – 18.30 u, laatste toegang 17.30 u.
Tickets voor een bezoek koop je op voorhand, online. De Plantentuin heeft een heel goed georganiseerde werking, helemaal Covid-proof.
Klik hier voor meer info of via uitgeverij Pelckmans.
woensdag 23 december 2020
KERSTzaailing 93 - Een warm weerzien
Net zoals vorig jaar maakten we een extra kerst-hoofdstukje helemaal in de sfeer van 'De serres van Mendel' & 'De wortels van de wereld'.
Via deze link kan je de pdf downloaden.
Fijne Kerst!
 |
| kerst2020.pdf |
 |
| Reya is terug in de stad... |
 |
| #meteenboekbenjenooitalleen |
vrijdag 22 mei 2020
zaailing 83 - De droom die we werkelijkheid noemden
 |
| De reuzenaronskelk |
 |
| uit het schetsboek 'A page/plant a day' |
Sommige verhalen vragen niet naar woorden:
de belofte van de ochtend tegemoet lopen
de taal benaderen van vogels of boomstammen
onszelf kennen als verstrikt, gezaaid, besmet
met schoonheid. Gretig lezen we de lijnen
voor zover we ze kunnen volgen. Wie deze
wereld wil bewonen, moet leren om te spreken
in sporen, reiken naar het licht doorheen de filter
van de kooi. Voor een paar onbetaalbare uren
bloeien we open en geven alles wat we hebben.
We overtuigen onszelf dat binnen de beperkingen
van de tralies onze verstrengelingen
even diep kunnen wortelen als in de droom
die we werkelijkheid noemden, voorheen.
 |
| detail |
donderdag 23 april 2020
Zaailing 81 - Over de drempel stappen
Hoe laat je het vertrouwde achter je en zet je een stap die je nog nooit eerder gezet hebt? In ‘De wortels van de wereld’, de opvolger van De serres van Mendel, neemt Reya een loodzware beslissing…
Met dit fragment uit ons nieuwe boek als Zaailing stappen ook Kirstin en ik over de drempel naar de buitenwereld.
 |
| Over de drempel stappen - illustratie uit 'De wortels van de wereld' |
Over de drempel stappen
een fragment uit ‘De wortels van de wereld’
Ze moet iets doen. Reya voelt de gedachte branden in haar hoofd, alsof ze zelf koorts heeft. En ze weet ook wát ze moet doen, al maakt het haar doodsbang. Ze moet naar Demeter.
Die zal raad weten, dat heeft Mendel zelf gezegd. En hij is niet in staat om te gaan. Maar zij wel.
Demeters huis ligt aan de grens van de stad in het oosten, herinnert ze zich. Een paar dagen stevig doorlopen…
Reya verzamelt al haar moed als een grote klomp in haar buik. Het maakt niet uit hoe ver het is, ze moet gewoon dóórlopen.
Ze propt het laatste restje eetbaar voedsel in haar zakken. Arizona, die zoals zo vaak lag te slapen in één ervan, wordt wakker en steekt zijn kopje naar boven. Reya haalt de slang tevoorschijn en hurkt neer. Haar vingers trillen.
‘Ik wil je niet achterlaten’, fluistert ze. ‘Maar ik durf je ook niet meenemen. Daarbuiten is er niks voor jou. En hier…’ Ze slikt. Zo zacht ze kan, aait ze over het gladde kopje. De slang glipt tussen haar vingers vandaan en glijdt in een gracieuze beweging op de grond. Reya’s blik wordt troebel. ‘Weet je het zeker?’
Arizona glijdt – langzamer dan anders, zo lijkt het wel – van haar weg, de begroeiing in.
Reya richt zich op. Van op een afstand kijkt ze naar Mendel, die ineengekrompen op de bank zit. Met haar ogen vol tranen ziet hij er minder ziek uit. Maar ook nóg minder zichzelf. Ze wil naar hem toe lopen en hem omhelzen maar houdt zichzelf net op tijd tegen.
‘Dag’, fluistert ze zonder geluid. Dan sluipt ze weg, naar de sluisdeuren die toegang geven tot de buitenwereld.
Ze werpt een laatste blik over haar schouder. Het hoge voorportaal met de indrukwekkende zuilen vol klimplanten ligt er schijnbaar vredig bij in het ochtendlicht.
Aarzelend stapt Reya over de drempel van de serres. Haar voeten voelen aarde en kort, stekelig gras. Ze ruikt de kruidige geur van de heuvels. De horizon tilt haar blik omhoog. Haar mond valt open. Ze staat onder een hemel die hoger is dan ze ooit voor mogelijk heeft gehouden. Hij is prachtig. En immens. En doodeng.
Een plots geluid laat haar omkijken. De buitendeuren gaan weer dicht en vergrendelen zichzelf. Trillend draait Reya zich om. De open ruimte gaapt haar tegemoet, als een zee van gras en golvende wolken waarin ze elk moment kan worden verzwolgen.
Ze zet één stap. En dan nog één. Alles in haar schreeuwt dat ze terug moet naar de beschutting van de koepels. Maar ze scheurt zich los en loopt door, zonder nog om te kijken.
donderdag 26 maart 2020
schatkaart
 |
| dé schatkaart |
Gisteren ben ik een schat gaan 'verstoppen'. En de schatkaart zwierde ik online...
Hoe het zover kwam?
Illustrator Carson Ellis daagt haar volgers elke dag uit met tekenopdrachtjes en eentje ervan was een schatkaart tekenen.
Als schat koos ik mijn laatste boek de serres van Mendel en ging het in de buurt 'verstoppen'.
Ik ben alvast nieuwsgierig of dat gaat lukken...
UPDATE
Het boek moest niet buiten overnachten en werd 's avonds al gevonden...
- Wat een mooi boek! inspiratie! fantasie! verbondenheid! intrigerend! mysterieus! moeilijk weg te leggen... ook voor héél grote kids als ik (40j.) C.
- Even laten weten dat jouw boek bij mij belandde. Ik vond het een pareltje, zo mooi, poëtisch en dromerig. Je tekeningen zijn wondermooi. Je wordt als het ware de andere wereld ingezogen... Dankjewel en ik wens je veel creativiteit in deze periode, groetjes, L.
- ...
woensdag 18 maart 2020
voorleesmomentjes - de serres van Mendel
Door dat vervelende virus viel de #jeugboekenmaand in het water... Iedereen Leest startte met Jeugdboekenmaand-YouTube ! Voorleesmomentjes, tekentips, live illustratie: je vindt het er allemaal! Er komen elke dag nog filmpjes bij...
Wie graag zelf eens aan de slag gaat met 'de serres van Mendel' kan kan via deze link 2 kleur- en tekenplaten downloaden. (pdf-formaat A3)
woensdag 8 januari 2020
recensie van 'De serres van Mendel'
"Het verhaal focust op de bloeiende vriendschap tussen de twee kinderen, maar ook thema’s als melancholie en eenzaamheid worden op een begrijpelijke manier aangekaart. Tussentitels als ‘Wortels van de wereld’, ‘Kennis is kwetsbaar’, ‘Langslapers en lanterfanters’ en ‘Tranen waar de grond van trilt’ laten zien hoe doordacht Kirstin Vanlierdes schrijfstijl is. Bovendien wordt het verhaal geschreven met grote aandacht voor het zintuiglijke, wat perfect aansluit bij de sfeer van het boek.
Vanlierde verwoordt de ervaringen van de kinderen, terwijl Jurgen Walschots kleurrijke illustraties de omgeving in detail tonen. Het boek bevat zowel paginagrote illustraties als kleine illustraties in grijstinten. Elk beeld roept een andere sfeer op, wat toont hoe gediversifieerd de serres zijn. De personages zijn steeds klein en donker afgebeeld, waardoor alle aandacht naar de kleurrijke planten en dieren gaat. Hoe langer je ernaar kijkt, hoe meer je er ontdekt. Opvallend is dat de koepels van de serres altijd zichtbaar zijn. Hoe groot ze ook zijn, de serres zijn dus eindig en er is nog een hele wereld daarbuiten.
De serres van Mendel is een prachtig boek dat inspireert en vragen oproept."
 |
| 'De bewaarkoepels' de serres van Mendel |
"Als je dit mooi verzorgde stevige, wel vrij zwaar, boek vastneemt, wordt je fantasie al geprikkeld. Naast de in zilver sierlijk geschreven titel, zorgt ook de illustratie hiervoor. Deze beslaat de hele voor- en achterzijde. Twee zwarte figuurtjes bekijken vanuit een boom een nachtelijk landschap met serres.
Als je de harde kaft openslaat krijg je een mooi motiefje te zien. Een groene achtergrond met witte krullen. Dit patroon komt in het begin van elk van de drie delen van het boek terug. Daar wordt het aangevuld met een collage van tekeningen en foto’s van fauna en flora. Zeer mooi en het past perfect in de sfeer van het verhaal. "
 |
| website pluizer |
De kaft van De serres van Mendel spreekt meteen aan. Grote groene bomen, twee kleine onherkenbare figuurtjes, ver weg de serres en de titel in glinsterend zilver. Het mysterie van de kaft geeft al meteen een idee van de enigszins vreemde sfeer van het verhaal. Een verhaal dat redelijk gewoon begint maar dan een sprankeltje magie krijgt. Hoewel Reya en Mendel veel liefde tonen voor de natuur rondom hen is De serres van Mendel geen informatief boek. Je hoeft dus geen natuurliefhebber te zijn om te genieten van het verhaal, al mag dat natuurlijk wel. De illustraties werken samen met de tekst om De serres van Mendel tot een bijzonder geheel te maken.
Mathilde Lemm - januari 2020
via NBD Biblion:
De 11-jarige Reya woont al heel haar leven in de serres bij meneer Mendel. Ze weet niet hoe ze er ooit terechtgekomen is en waar ze vandaan komt. Ze zorgen samen voor alles wat leeft in de serres onder de grote koepels. Als Reya zaadjes verliest, blijkt daaruit Robin te zijn geboren. Reya leidt hem rond in de wereld van de koepels en merkt dat de serrewereld te klein is voor hem. Robin wil zijn vleugels uitslaan. Dan neemt Reya ook een besluit. Dit sprookjesachtige en dromerige verhaal is onderverdeeld in drie delen en valt op door de uiterst smaakvolle uitvoering: van de zilverkleurige belettering op het omslag, de op een perkamentachtige ondergrond gedrukte tekst tot en met de talrijke, vaak paginagrote, sfeervolle kleurenillustraties. De illustraties sluiten goed aan bij de beschreven omgeving: van optimistische, groenkleurige weelderigheid tot donkere en sombere prenten. De hoofdpersonen zijn als zwarte silhouetten in de illustraties opgenomen. Bijzondere uitgave waar intense liefde voor de natuur uit spreekt; niet eenvoudig te doorgronden, het is een gelaagd en complex verhaal voor verstilde en poëtisch ingestelde lezers. Vanaf ca. 10 jaar.
Ton Jansen
via lees-wijzer
“De serres van Mendel” is geen klassiek prentenboek, maar een leesboek met fascinerende tekeningen. Die zijn volledig in harmonie met het verhaal: poëtisch, mysterieus, ontroerend, uitnodigend om verder te bladeren en te lezen. De lezer wordt gewoonweg meegezogen in de wondere wereld van Reya en Mendel. Vooral de gedetailleerde, bijna lyrische beschrijvingen van de serres dragen hiertoe bij.
De auteur laat kinderen kennismaken met een bijzondere wereld van planten, bloemen, bomen, zaden en nog veel meer. Zij leren, samen met Reya, anders kijken naar vertrouwde vormen en kleuren in de natuur. Niet alleen Reya maar ook Robin en Mendel spreken aan: ze zijn zorgzaam, warm, intelligent, nieuwsgierig en speels.
Het verhaal is een hedendaags sprookje dat stof tot nadenken geeft over de manier waarop wij met onze wereld omgaan en de gevolgen daarvan, maar dit zonder belerend over te komen. De uitgever labelt het boek voor kinderen vanaf 10 jaar. Maar ook volwassenen die openstaan voor een imaginaire wereld en een hartverwarmend verhaal, zullen ervan kunnen genieten.
Myriam Vanderzeypen
via Chicklit.nl
De serres van Mendel is een boek geschreven door Kirstin Vanlierde met illustraties van Jurgen Walschot. Reya woont al haar hele leven in de serres met Mendel. Mendel heeft Reya alles geleerd over de serres en Reya weet dan ook goed hoe kwetsbaar de serres zijn. Maar wanneer Reya een fout maakt, verandert alles. Wie is die jongen die opeens in de serres zit? En wat voor gevolgen heeft deze fout voor de serres en haarzelf?
Om te beginnen is De serres van Mendel een uniek boek met een mooi verhaal. Het boek heeft slechts drie personages genaamd Reya, Robin en Mendel. Doordat elk personage heel verschillend en veelzijdig is, blijft het verhaal interessant. Je wilt steeds verder lezen, omdat je meer wilt weten van deze personages. Je leest vanuit Reya's en Robins perspectief, waardoor je hun natuurlijk beter leert kennen dan Mendel. Het was fijn geweest als je toch op een bepaalde manier nog wat meer over Mendel te weten zou kunnen komen.
De serres van Mendel trekt meteen je aandacht door de prachtige illustraties. Schrijfster Kirstin Vanlierde geeft hele mooie en goede beschrijvingen van de omgeving. Maar door de tekeningen wordt alles veel levendiger en krijg je een beeld dat je nooit zelf had kunnen voorstellen. De gecreëerde wereld is vooral ook door deze illustraties fascinerend voor jong en oud. Daarnaast zorgen de illustraties ervoor dat je ook nog na het lezen, terugkomt om door het boek te bladeren.
Het verhaal is op sommige momenten wel wat vaag. Wanneer je begint met lezen zijn er meteen veel vragen over deze wereld en de personages. Deze vragen worden gedurende het verhaal niet allemaal beantwoord. Hierdoor kun je je eigen fantasie gebruiken, maar eigenlijk wil je toch een paar antwoorden weten. Wel is duidelijk dat vriendschap een belangrijk rol heeft in dit verhaal. En ondanks de vele vragen die je zult hebben tijdens het lezen, is het altijd duidelijk hoe mooi en sterk vriendschap is.
Kortom is De serres van Mendel een uniek en mooi boek en zeker een aanrader voor jong en oud. De drie personages van het boek zijn interessant en divers. Daarnaast zijn de vriendschappen tussen deze personages heel mooi en leerzaam. De illustraties zijn prachtig en ze brengen het verhaal echt tot leven. Het boek laat je wel achter met veel vragen, waardoor je je eigen fantasie moet gebruiken om deze vragen te beantwoorden.
Valerie Leersen
woensdag 25 december 2019
KERSTZaailing 73: Zo zie je het licht beter
 |
| De bibliotheek in 'de serres van Mendel' en ... een appel?? |
Als kind vond ik het geweldig om de kerstboom te zetten en er 's avonds onder weg te dromen. Met boven mijn hoofd die mooie lichtjes. Als volwassene heb ik er ( bij momenten een beetje) mijn buik van vol. Ik vraag me soms af wat er nog overblijft van deze traditie in deze commerciële tijden. Tegenwoordig kan je niet meer onder een kerstboom liggen want er liggen te veel pakjes onder ;-)
Maar laat dat de kerstvreugde vooral niet remmen.
In de serres van Mendel staat een reuzegrote boom in de bibliotheek, met wortels die zich over heel het serrecomplex uitspreiden .... die smeekte gewoon om een paar slingers. Het resultaat kan je hieronder ontdekken. En wie weet lees je deze kerstzaailing wel bij de kerstboom?
En stel dat je je tijdens de kerstvakantie zou vervelen kan je altijd zelf eens wat plantjes gaan tekenen met deze kleurtekenplaten.
donderdag 28 november 2019
ZAAILING 71 – Een droom planten
als we nu eens naar de sterren keken
met onze voeten op de donkere grond
en ons heel heel klein voelden, zaadjes
klaar om te ontkiemen
hoe nieuw zou dat zijn
 |
| Een droom planten ©J.Walschot |
als we nu eens een droom plantten
hem toedekten met fluwelen vingers
en fluisterden: ik zie je al
uitbarsten in uitbundig blad
hoe licht zou dat zijn
als we nu eens niets moesten
van onszelf of van elkaar
alleen onze armen openden
en nabijheid zaaiden
hoe warm zou dat zijn
Bestellen kan via mail of de webshop. Verzending gratis vanaf bestellingen t.w.v. 20 euro.
Wees er snel bij. Meer info vind je hier.
donderdag 31 oktober 2019
Boekenbeurs 2019
 |
Wil je ook graag een gesigneerd exemplaar?
Dat kan nog op de boekenbeurs (of stuur een berichtje).
zaterdag 2 november
11.30h - 12.30h VOORLEESSESSIE 'De serres van Mendel' auteurspodium / Kinderpaleis
13 h - 15h Signeersessie Stand Pelckmans / Van Halewyck 115-119
zondag 3 november
15 h - 17h Signeersessie Stand Pelckmans / Van Halewyck 115-119
maandag 11 november
10 h - 12h Signeersessie Stand Pelckmans / Van Halewyck 115-119
