Toekomstwens voor DE BOND van de gezinsbond

 

Ezelsoor boekenkaftdag editie 2021

 

 

Tweede Covid-19 editie van Ezelsoor in de Boesdaalhoeve. Op afspraak deze keer, maar het bleef gezellig druk én ik heb weer wat kunnen oefenen op verschillende stijltjes. Kaftjes versieren in de hoop dat de kinderen met een glimlach kunnen wegwandelen en zich niet een heel jaar hoeven de schamen als ze bijvoorbeeld hun schoolagenda bovenhalen.
Ik ben ondertussen de tel kwijtgeraakt over de hoeveelste editie het al niet is... maar het blijft fijn. Het is ergens ook een oefening in je ego opzij te zetten en voor de kinderen te tekenen. Die eerste jaren durfde ik al eens te neen te zeggen... Of neen-knikkend te mompelen 'de smurfen zijn door een andere tekenaar bedacht, ik teken dat niet'. En niet alleen omdat we toen nog niet allemaal met schermpjes in de hand rondliepen. Want in die beginjaren werd alles uit het hoofd getekend. Maar jaar na jaar deden de tablets meer en meer hun intrede en af en toe ging ik ook eens spieken op de smartphone hoe een bepaald dier of figuurtje er ook weer uitzag. Ik probeerde dan ook sommige stijltjes naar mijn hand te zetten en er iets originelers van te maken. Het is ook elk jaar weer afwachten wat de hypes zijn van het moment. Maar ondertussen schuiven sommige kids hun eigen schermpje onder mijn neus. En af en toe weten ze je toch weer te verbazen. Dit jaar vond ik het straf dat iemand naar Gizmo vroeg... jeugdsentiment?? 
En vaak als ik erin slaag om die glimlach op hun gezicht te toveren lopen ze blinkend weg om dan enkele minuten later terug te komen om hun vergeten schermpje op te pikken. De kracht van een tekening zeker?? Misschien als ze thuiskomen scherpen ze zelf hun potloden en gaan aan de slag met de achterkant.