Ik ben eerlijk gezegd een beetje geschrokken van het boek Tobias en de Meetjesmobiel. Het boek, dat als leesvoer voor kinderen en tieners werd aangekondigd, is eigenlijk een razende aaneenschakeling van volksverhalen en vertellingen, van legendes en hele of halve leugentjes. De jonge lezer heeft amper adempauze om van alweer een spannend verhaal te bekomen, of daar dist Meetje Mie een nieuwe vertelling op.Het opzet is leuk gevonden: Anne-Sophie, een ietwat bekakt nichtje uit de grote stad, komt bij haar neefje Tobias logeren, en daar zitten beide tieners echt niet op te wachten. Voeg daarbij een superenthousiaste mama Kitti en papa Frans (die als palingvisser de familienaam Paelinck meekreeg...) en een aanvankelijk lichtjes geschifte grootmoeder, prop die een paar dagen in een zwerfwagen die door het Meetjesland toert, en het boek brandt los.
Dat Meetje Mie, dat is een beetje de Alfred Hitchcock van het Meetjesland. Wie denkt dat het om een seniel of lichtjes dementerend oudje gaat, heeft het verkeerd voor. De krasse knar blijkt over een geheugen als een olifant te beschikken, schudt onafgebroken en te pas en te onpas de meest verbazingwekkende verhalen inclusief smeuiige details uit haar mouw, en debiteert plaatsen, namen en data alsof het niet is. Het hoeft geen betoog dat de kinderen in het boek, en die die het boek lezen, aan haar lippen hangen. Geen jongere die zich zal storen aan het feit dat sommige verhalen er wel met een heel grote omweg bijgesleurd werden, neen, wie bij Tobias in de Meetjesmobiel instapt, komt terecht op een rollercoaster die pas aan het eind van het boek tot stilstand komt. ‘Het Meetjesland, daar is Hollywood niks tegen’, klinkt het in het boek en dat is een waarheid als een koebeest.Als je met de ganse familie op stap gaat, is een beetje keukenprinses mooi meegenomen. En laat mama Kitti nu de Sergio Herman van Boekhoute zijn! ‘Wat sech je? Een lekker streekgerechje..?’ In een mum van tijd krijgt het zwervend kwintet paling in het groen, toatjespap, koantjessesse en knoedels voorgeschoteld, overgoten met Koantjesbier! De schrijver laat zelfs de kinderen even aan het bierglas nippen...
Tobias en de Meetjesmobiel is een leuk boek, fraai uitgegeven en geïllustreerd. Het is ook een stevige uitgave, en dat is altijd handig met jeugdboeken, zeker wanneer de grijphandjes tijdens het spannende verhalentraject wat steviger rond de kaft klemmen. En wat Meetje Mie betreft: in het boek vraagt men zich af of ze geen ‘stopknop’ heeft. Een extra glas Koantjesbier kan ook wonderen doen om die verhalentsunami van het Hollywood aan de Kreken eventjes te stuiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten