::: Zaailing #9 ::: Van op de kant :::

Dit is een speciale zaailing geworden. Persoonlijker dan anders.

Onlangs werd mijn zoontje 12 jaar en dat werd uitgebreid gevierd met familie en vrienden. Volgend schooljaar gaat hij naar het humaniora, gedaan met het lagere school kind. Dit jaar nog de grootste op school volgend jaar terug naar af en opnieuw de jongste op school. Nu nog de knusse omgeving van de kleine lagere school volgend jaar een nieuw avontuur. De puber duwt het kind naar de achtergrond...  Een belangrijke stap in de ontwikkeling van een kind.

De week voor de festiviteiten zaten we nog samen op een zeilboot maar deze keer met Jules als stuurman en ikzelf als fokkenmaat. Want met zijn net behaalde zeilbrevet op zak mocht hij laten zien wat hij kon met een tweemanszeilboot. Terugdenken aan dat moment blijft genieten.

Maar hoe werd dit een zaailing hoor ik je denken. Wel, tijdens een van de lesweken maakte ik van de gelegenheid gebruik om langs de kant van het water wat te schetsen. De omgeving staat ook bekend voor de bevers die er aan de bomen knagen. Het plan was om zoonlief op het water te verenigen met de natuur er rond. En zoals we bij de zaailingen te werk gaan stuurde ik de tekening naar Kirstin door. Want het leek me misschien wel wat om iets te doen met het thema zeilen als metafoor voor het leven. Ik vertelde ook enthousiast over mijn nieuwe plaats in de boot... We werken ondertussen al een tijdje samen en ze heeft me denk ik al leren kennen in goede en minder goede momenten. Deze tekst kreeg ik terug. Ik mocht ermee doen wat ik wou.

Op de ochtend van Jules' lentefeest schonk ik hem een papieren versie en las ik hem de tekst voor. De knuffel die erop volgde zal me nog lang bijblijven.

Ga, zoon.
Met de wind in de zeilen - recht vooruit.
Ga.

klik op de afbeelding voor een leesbare versie