Je etaleert schaamteloos wat anderen zouden bedekken.
Maar hoe diep je de wereld ook laat binnenkijken, een stuk van jou blijft ongezien. Wat huist tussen de vouwen van het blad, tussen de kreukels in de lakens, daar heeft niemand zaken mee.
Wat zich open en bloot in de wereld smijt, is zelden het mooist en nooit het meest intrigerend. Ik ben een open boek, zeg je. Jij speelt met je zichtbaarheid als was het clair-obscur. En wat buiten beeld blijft, mag ik zelf invullen.
Ik volg de contouren van je lichaam, het sleepspoor van de middagzon over de muren naast het bed. In de lijnen van het licht laat ik jou onleesbaar zijn.
Shamelessly, you display what others would cover. Yet however intimately you invite the world to have a look, a part of you will remain unseen. Residing deep within the folds of the book, within the creases of the sheets, is something that is nobody’s business.
That which displays itself to the world in the nude is rarely the most beautiful and never the most intriguing. You tell me I am an open book. You, on the other hand, can play with what you do and do not show like a master might with claire-obscure. And whatever falls outside the frame, is for me to make up.
I trace the outline of your body, the drag marks of the midday sun across the walls along the bed. Within these lines of light I leave you to be unreadable.
///
The SAPLING series is a joint project with writer Kirstin Vanlierde.
Saplings are creative sprouts. She will write to the images, I will draw to the words.
///
Geen opmerkingen:
Een reactie posten