De gepantserde wanden wortelen even diep als de eiken die eromheen staan. Zwijgend als wachters registreren ze seizoen na seizoen.De wereld wentelt voorbij, maar in het hard van de steen staat de tijd stil, onbewogen. Menselijk drama is weinig meer dan amateuristisch decor, een windvlaag die nauwelijks indruk maakt.
Als een slapende olifant strekt de kolos zich uit. In zijn dromen hoort hij de herinnering van gezang en vlammen, van hoop. Hoe futiel is wat wij intussen doen, in gedachteloos vertier op zijn gewillige rug klimmen en onszelf vertellen dat we hem bedwingen.
Hij laat het minzaam toe, zoals de eeuwenoude eiken de mieren toelaten in de diepgegroefde paden van hun huid. Of hun bestaan enig doel heeft, heeft geen belang. In het moment dat stilstaat, hebben megalieten tijd genoeg om gul te zijn.
///
ZAAILINGEN
is een samenwerking tussen schrijfster Kirstin Vanlierde en tekenaar
Jurgen Walschot.
Zaailingen zijn creatieve scheuten, waarbij tekenaar en schrijfster
mekaar afwisselend uitdagen. Zij schrijft bij de beelden en hij tekent
bij de woorden.
///
Geen opmerkingen:
Een reactie posten