BRUZZ - verkiezingsspecial 2018

De Ronde van Brussel krijgt een staartje: de verkiezingsspecial 2018, nu in BRUZZ

SmåBUS 2018

SmåBUS 2018 from Jurgen on Vimeo.

Zaailing N°40 / Hommage aan Astrid Lindgren

Dankzij deAuteurs mag ik twee weekjes in Zweden verblijven, niet om op vakantie te gaan maar om er te werken. Vooraleer we aan het schrijven en tekenen konden gaan, waren Kirstin Vanlierde en ik te gast op het boekfestival SmåBUS, waar we lezingen, workshops, debatten, ... en vooral veel Fika's meepikten. Tijd genoeg dus om er auteurs en illustratoren van verschillende landen te leren kennen, ervaringen te delen en zelfs afspraken te maken. Dikke pluim voor de organisatie voor zo'n warme sfeer het werd een allesbehalve saaie, droge bedoening daar op #SmåBUS2018. Vanaf de eerste avond al zat de sfeer meteen goed. Portfolio's en boeken werden gedeeld en plannen gesmeed.
De tweede festivaldag bezochten we Astrid Lindgrens Näs, waar tevens enkele illustraties van de verschillende deelnemers van het festival tentoongesteld worden.

Toen ik enkele maanden terug de vraag kreeg om een beeld te maken bij Astrid Lindgrens boek De kinderen van Bolderburen, groeide meteen het idee om hier Zaailinggewijs mee aan de slag te gaan en lekker buiten de lijntjes te kleuren, een plaatje bij het boek te overstijgen en méér in te leveren dan alleen maar een beeld. Het werd een eerbetoon aan de verbeelding en aan Astrid Lindgren waar Kirstin maar al te graag mee aan de slag ging.
De Zaailingtekst heeft de expo niet gehaald, maar dat was wel te verwachten. Maar dat geeft niet. De Zweedse pers heeft dit ruimschoots goedgemaakt door de integrale tekst in de krant af te drukken.

Zweedse pers in actie ;-)

Vleugelverhaaltjes

Hommage aan Astrid Lindgren ©Jurgen Walschot

Als ik je nu een verhaaltje vertel, gaan we dan naar buiten?

Een verhaaltje over hoe drie huizen de hele wereld leken en zes kinderen die wereld bewoonden alsof er geen andere was. Een verhaaltje over klimmen in bomen, slapen in schuren, hutten bouwen en de watergeest bespieden.
Want soms moet je doen alsof eventjes alles alleen maar goed is, alsof er geen oorlogen of gevangenissen of volwassenen met monden vol leugens bestaan. Soms moet je kijken naar de kleine dingen, alleen maar naar de kleine dingen, van zo dichtbij dat je niets anders meer ziet. En blij zijn, heel blij zijn, zolang dat lukt.

Soms mag je ook verdwaald zijn. Een beetje als een vogel die geboren wordt in het verkeerde nest, en niet helemaal snapt wat ze daar doet. Ook daar dient een goed verhaal voor. Maak je geen zorgen: als je het te eng of te vreemd vindt, vist de vertelster je wel weer op uit de boom waar ze je stak, en zet je veilig met je beide pootjes terug op de grond. Oef!

Maar vergis je niet. Nadien blijf je stiekem toch ook een beetje verlangen naar die hoge takken van het verhaal, het nest van waaruit je de wereld plots zo anders zag, omdat van op een hoogte alles nu eenmaal duidelijker lijkt. Je zal vanaf dat moment een beetje zweven, soms zelfs een heel klein stukje vliegen. Omdat je nu weet hoe dat moet.
Want daar dienen verhalen voor: ze geven je vleugels, ook al gebeurde dat zonder dat je er iets van merkte.

Als ik je nu een verhaaltje vertel, gaan we dan naar buiten?
In bomen klimmen, op zoek naar een nest?

/// Zaailing N°39 /// ODIN /// Sapling N°39

Deze keer was dit artikel 'Na anderhalve eeuw opnieuw broedende raven in Vlaanderen' de inspiratie voor een prent en een tekst over deze machtige vogel...

ODIN

Mijn raaf die ooit hoger kon vliegen, kijkt verlangend naar de hemel waar de wolken zich opstapelen.
Odin wacht tevergeefs op nieuws.

Mijn raaf houdt de wacht.
Als ik haar roep, kijkt ze me stil aan, houdt haar kopje schuin. Ze durft niet dichterbij te komen.
Wanneer ze haar veren schikt, waait oud stof op, en het licht binnenin haar gaat iets feller stralen.
Soms lacht ze.

Wanneer ik wakker word, zie ik haar naar me zitten kijken. Zodra ik beweeg, vliegt ze op.
Ik heb haar nog nooit gezien als ze slaapt; ik kan niet in bomen klimmen.

ODIN

My raven that once knew how to fly high, is looking up in longing at the skies where the clouds are gathering.
Odin is waiting, in vain, for news.

My raven is standing guard.
When I call her, she looks at me quietly, tilting her head. She doesn’t dare approach.
When she ruffles her feathers, old dust whirls, and the light within her shines bright for a moment.
Sometimes she laughs.

When I wake up, I see her sitting there, looking at me. As soon as I move, she flies off.
I have never seen her when she sleeps; I don’t climb trees.

///

The SAPLING series is a joint project with writer Kirstin Vanlierde.
Saplings are creative sprouts. She will write to the images, I will draw to the words.

///

ezelsoor 2018

Verslag op Ring-TV

Het is weer zover, de kids moeten hun boeken kaften voor de start van een nieuw schooljaar. En dus werd ons gezellig groepje tekenaars opgetrommeld om al deze kaften in de fijne Boesdaalhoeve van een tekening te voorzien. Naast me de tekenaars van het kinderuur, die dit jaar hun 70-ste verjaardag vieren! (het is er gelukkig nog niet aan te zien ;-) )
Tijdens de gezellige drukte werd er ook nog eens een microfoon onder de neus geduwd...
En jawel de Fortnite-hype was ook van de partij... (hoewel ik op dat moment aan een Pokemon bezig was, jawel vroegere hypes blijven hardnekkig verder woekeren.)

Mini-selectie:

Fortnite

gelukkig nog steeds veel beestjes mogen oefenen...

en een knipoogje kon er ook nog vanaf

En voor wie geen ideetjes had was er altijd nog een portie Frida...

Wil je jouw kaft ook laten bekladden? Afspraak deze vrijdag in de Moelie in Linkebeek.