zaterdag 17 december 2011
zondag 11 december 2011
als het maar leuk is...
het pak van de kerstman op coolesuggesties.nl
Een dik leesgroeiboek voor wie graag veel over de kerstman wil weten. Boordevol verhalen, maar ook weetjes, versjes en liedjes, knutselopdrachten en recepten. De verhalen en andere teksten zijn geordend volgens AVI-niveau en worden elke keer een beetje moeilijker. Met de hulp van de kerstman, zijn talrijke elfen en rendieren leren jonge kinderen stap voor stap lezen. Het ultieme geschenk voor onder de kerstboom.
Het leuke van dit boek is, dat het ook echt een paar jaar mee kan: er staan een flink aantal verhaaltjes in, gesorteerd op AVI-niveau. Zo kunnen kinderen van Avi Start tot AVI-E6 (AVI1 tot en met AVI 5) per niveau een achttal verhaaltjes lezen, geheel in de sfeer van kerstmis. Samen met het leesniveau stijgt ook het niveau van de verhaaltjes. Naar verhaaltjes dicht-bij-huis, zodat kinderen zich er goed mee kunnen identificeren, tot verhaaltjes ver weg, uit Rusland, IJsland of het Elfenrijk. Zo kunnen kinderen tijdens de korte, koude dagen nog steeds genieten van leuke verhaaltjes, wat ze zeker zal motiveren om te gaan lezen.
De verhaaltjes zijn bovendien leuk geïllustreerd met leuke tekeningen, die ondersteunend zijn voor het verhaal. Soms zijn het zoekprenten, een andere keer een korte krabbel die toont wat er in het verhaal gebeurt. Tussen alle verhalen door, speciaal voor de ouders, staan er een paar versjes, liedjes en knutseltips, zodat je niet alleen maar hoeft te lezen: creatief bezig zijn mag ook zeker niet onderschat worden! En daarmee heb je een dik boek in handen, waar kinderen uren- en jarenlang zoet mee zullen zijn: lezen, kijken, zingen, bakken en knutselen. Zorg wel dat je het op tijd in huis hebt!
Een dik leesgroeiboek voor wie graag veel over de kerstman wil weten. Boordevol verhalen, maar ook weetjes, versjes en liedjes, knutselopdrachten en recepten. De verhalen en andere teksten zijn geordend volgens AVI-niveau en worden elke keer een beetje moeilijker. Met de hulp van de kerstman, zijn talrijke elfen en rendieren leren jonge kinderen stap voor stap lezen. Het ultieme geschenk voor onder de kerstboom.
Het leuke van dit boek is, dat het ook echt een paar jaar mee kan: er staan een flink aantal verhaaltjes in, gesorteerd op AVI-niveau. Zo kunnen kinderen van Avi Start tot AVI-E6 (AVI1 tot en met AVI 5) per niveau een achttal verhaaltjes lezen, geheel in de sfeer van kerstmis. Samen met het leesniveau stijgt ook het niveau van de verhaaltjes. Naar verhaaltjes dicht-bij-huis, zodat kinderen zich er goed mee kunnen identificeren, tot verhaaltjes ver weg, uit Rusland, IJsland of het Elfenrijk. Zo kunnen kinderen tijdens de korte, koude dagen nog steeds genieten van leuke verhaaltjes, wat ze zeker zal motiveren om te gaan lezen.
De verhaaltjes zijn bovendien leuk geïllustreerd met leuke tekeningen, die ondersteunend zijn voor het verhaal. Soms zijn het zoekprenten, een andere keer een korte krabbel die toont wat er in het verhaal gebeurt. Tussen alle verhalen door, speciaal voor de ouders, staan er een paar versjes, liedjes en knutseltips, zodat je niet alleen maar hoeft te lezen: creatief bezig zijn mag ook zeker niet onderschat worden! En daarmee heb je een dik boek in handen, waar kinderen uren- en jarenlang zoet mee zullen zijn: lezen, kijken, zingen, bakken en knutselen. Zorg wel dat je het op tijd in huis hebt!
vrijdag 9 december 2011
donderdag 1 december 2011
dinsdag 8 november 2011
illustraties voor bepost
zaterdag 5 november 2011
plaatsen waar je niet wil zijn... of toch wel?
De schets verklapt het al een beetje de voorbije weken waren niet de meest vrolijke... :-( Ondergetekende lag een weekje in het ziekenhuis. Mijn pijngrens werd uitgetest. En ik kan nu als ervaringsdeskundige bevestigen, nierstenen, ook al zijn ze maar enkele millimeters groot zijn pijnlijke rotdingen. Het vreemde is dat er meestal over niersteentjes gesproken word, alsof het iets klein schattigs is. Of bij kristallen heb ik toch ook een positiever beeld. Ik heb dus aanleg om kristallen aan te maken. Volgens de site nierstenen.be zou 1 op de 300 kans maken op een nefrolithiasis (kwestie van eens een duur woord te gebruiken). De vrouw die een echografie maakte verzekerde me dat het zelfs pijnlijker was dan een kind op de wereld zetten. Maar ja dat zou ik natuurlijk niet meemaken als man. Ja ja er wordt wat afgelachen in een ziekenhuis. Neen niets dan lof over het verplegend personeel, maar het blijft een deprimerende omgeving. Gelukkig ben ik er alweer weg... gek wel hoe snel je dit allemaal weer verwerkt / vergeet.
Hierdoor heb ik wel wat achterstand opgelopen met lopende projecten en werd heel de agenda overhoop gegooid. Maar de gezondheid gaat voor. De opening van de 75-ste boekenbeurs moest ik ook missen. Maar de 76-ste zal waarschijnlijk niet veel verschillen van deze editie. Deze editie heeft wel een opvallend knappe affiche meegekregen, van de hand van Pieter Van Eenoge
Normaal ging ik op zondag 6/11 op de boekenbeurs boeken signeren en tijdens een evenement verhalen uit mijn laatste boek het pak van de kerstman illustreren, maar Inge Bergh en Inge Misschaert zullen het zonder tekeningen moeten redden. En dat komt zeker goed.
Als alles goed gaat signeer ik wel op vrijdag 11 november van 10:30u tot 13:30u op de stand van de Eenhoorn. Dus laat de dranghekken al maar aanrukken, er zullen een pak minder kookboeken verkocht worden die dag ;-) In het pak van de kerstman ontdek je onder andere hoe je rendierdrollen kan 'koken'. Eat that...
Hierdoor heb ik wel wat achterstand opgelopen met lopende projecten en werd heel de agenda overhoop gegooid. Maar de gezondheid gaat voor. De opening van de 75-ste boekenbeurs moest ik ook missen. Maar de 76-ste zal waarschijnlijk niet veel verschillen van deze editie. Deze editie heeft wel een opvallend knappe affiche meegekregen, van de hand van Pieter Van Eenoge
Normaal ging ik op zondag 6/11 op de boekenbeurs boeken signeren en tijdens een evenement verhalen uit mijn laatste boek het pak van de kerstman illustreren, maar Inge Bergh en Inge Misschaert zullen het zonder tekeningen moeten redden. En dat komt zeker goed.
Als alles goed gaat signeer ik wel op vrijdag 11 november van 10:30u tot 13:30u op de stand van de Eenhoorn. Dus laat de dranghekken al maar aanrukken, er zullen een pak minder kookboeken verkocht worden die dag ;-) In het pak van de kerstman ontdek je onder andere hoe je rendierdrollen kan 'koken'. Eat that...
Labels:
gedachte,
het pak van de kerstman,
media
zaterdag 29 oktober 2011
dinsdag 25 oktober 2011
zaterdag 10 september 2011
boekkaftdag -> Karrewiet Ketnet
Na Ternat vorig weekend mocht ik me deze week uitleven op de boeken en schriften in de Boesdaalhoeve in Sint-Genesis-Rode. Samen met de tekenaars van het Kinderuur probeerden we de vragen van de enthousiaste kinderen zo goed als mogelijk in te vullen.
Misschien moet ik binnenkort maar eens een boek maken over ballerina's, dolfijnen, paardjes met voetballers en straaljagers erin. De leukste deze keer was de vraag om een maanlandschap... mét aliens. En bij een zeilbootje heb ik me ook mogen uitleven door er een woeste zee en een octopus aan toe te voegen. Gelukkig tekenden de de tekenaars van het Kinderuur de nodige smurfen, zo moest ik dat al zeker niet doen. Hoewel een van mijn collega's blijkbaar 'een draak van een tekening' of was het nu toch een dino gemaakt heeft... ;-)
Dit smaakt alleszins naar meer!
Karrewiet kwam kijken en maakte het volgende verslag.
Misschien moet ik binnenkort maar eens een boek maken over ballerina's, dolfijnen, paardjes met voetballers en straaljagers erin. De leukste deze keer was de vraag om een maanlandschap... mét aliens. En bij een zeilbootje heb ik me ook mogen uitleven door er een woeste zee en een octopus aan toe te voegen. Gelukkig tekenden de de tekenaars van het Kinderuur de nodige smurfen, zo moest ik dat al zeker niet doen. Hoewel een van mijn collega's blijkbaar 'een draak van een tekening' of was het nu toch een dino gemaakt heeft... ;-)
Dit smaakt alleszins naar meer!
Karrewiet kwam kijken en maakte het volgende verslag.
maandag 29 augustus 2011
Ezelsoor boekenkaftdag
De regenachtige vakantiedagen zitten er bijna op. De jeugd en de minder jeugdige leerkrachten staan alweer te springen om een nieuw schooljaar in te vliegen. Mijn zoontje begint dit jaar aan het eerste leerjaar... dus ik volg het mee vanop de eerste lijn.
Bij het nieuwe schooljaar hoort ook het (misschien minder prettige)boeken kaften. Dit jaar werd ik gevraagd om mee te werken aan het project Ezelsoor Wat ik vroeger op school niet mocht, namelijk boeken bekladden, daar word ik nu voor gevraagd. Normen veranderen gelukkig, nu mag ik dus meehelpen om boeken vol te tekenen...
Hopelijk wordt het daar een gezellige boel.
Zondag 4 september zit ik van 10u tot 12u in CC De Ploter in Ternat
Voor kinderen van 6 tot 12 jaar met hun ouders
EN op Woensdag 7 september van 14u tot 17u in GC in de Boesdaalhoeve in Sint-Genesius-Rode.
Voor kinderen van 6 tot 12 jaar met hun ouders
flyer/pdf
Bij het nieuwe schooljaar hoort ook het (misschien minder prettige)boeken kaften. Dit jaar werd ik gevraagd om mee te werken aan het project Ezelsoor Wat ik vroeger op school niet mocht, namelijk boeken bekladden, daar word ik nu voor gevraagd. Normen veranderen gelukkig, nu mag ik dus meehelpen om boeken vol te tekenen...
Hopelijk wordt het daar een gezellige boel.
GRATIS boekenkaftdag
voor families met kinderen van 6 tot 12 jaar
in 7 verschillende gemeenten
Kom bij ons je schoolboeken kaften
Breng je boeken en schriftjes mee en kom er samen kaften. Je krijgt hier GRATIS kaftpapier! Je krijgt 5 vellen en kan kiezen tussen verschillende soorten, goed voor het kaften van ongeveer 10 boeken. Vrijwilligers zetten je op weg en helpen je mee kaften.
Bekende illustratoren voorzien je boek van een leuke tekening
Verkies je een uniek gekaft boek? Haal een vel bruin kraftpapier, kaft je boek en loop langs bij de tekenaars.
Een cultuurmarkt op kindermaat
Op de 'mini-cultuurmarkt' krijg je info over alle culturele en/of vrijetijdsactiviteiten voor kinderen in jouw gemeente. Tevens kan je tickets kopen voor (familie)voorstellingen in jouw centrum en kan je genieten van allerlei leuke randanimatie zoals het ontwerpen van een eigen persoonlijke pennenzak.
Zondag 4 september zit ik van 10u tot 12u in CC De Ploter in Ternat
Voor kinderen van 6 tot 12 jaar met hun ouders
EN op Woensdag 7 september van 14u tot 17u in GC in de Boesdaalhoeve in Sint-Genesius-Rode.
Voor kinderen van 6 tot 12 jaar met hun ouders
flyer/pdf
Van A tot Zet -> Boek & jeugd
Momenteel werk ik aan de opvolger voor 'Van A tot Zet', en kijk vandaag werd ik nog gewezen op deze recensie op de site van Boek & jeugd
In dit abc-boek worden aan iedere letter twee tot vier pagina´s gewijd. Kleine, filosofisch getinte verhaaltjes staan bij de verschillende letters. De uitvoering is speels: verschillende lettertypes, in diverse groottes en kleuren, en soms dwars gedrukt bij grappige illustraties. Bij het boek hoort een cd met verhaaltjes en liedjes, bij elke letter een andere muziekstijl. De aanpak maakt dat de letters in een bredere context komen te staan. Eerder verscheen van dezelfde makers Het verhaal van o (2007). Een fantasierijk, inspirerende uitgave, voor wie belangstelling heeft voor taal. Vanaf ca. 6 jaar. A
vrijdag 3 juni 2011
explosions in the sky
Tijdens het tekenen staat er bijna altijd muziek op... EN regelmatig pikt itunes er Explosions in the sky uit. Lange meeslepende muziekstukken, afwisselende stille en hevigere passages, die dan uitbarsten in verrassend intense hoogtepunten. Heerlijk om op te tekenen.
Alweer een tijdje terug kon ik ze meepikken in een uitverkocht ab. Heel het concert kan je hier herbeluisteren. Het was straf, maar na een tijdje heb je hun werkwijze wel gehad. Het wordt allemaal wat voorspelbaar. Hoort natuurlijk ook een beetje bij het genre. Niettemin gaan de haartjes op je armen rechtop staan bij de sterkste nummers. Misschien ligt het ook wel aan het publiek. Moest ik niet steeds afgeleid worden door omstaanders zou ik misschien meer geconcentreerd kunnen opgaan in het geheel. Misschien moeten ze volgende keer maar eens een theatertournee overwegen. Heerlijk achterover liggen, ogen gesloten en je laten meeslepen door de muziek. Of moet ik vroeger komen en een zeteltje in de ab veroveren...
Alweer een tijdje terug kon ik ze meepikken in een uitverkocht ab. Heel het concert kan je hier herbeluisteren. Het was straf, maar na een tijdje heb je hun werkwijze wel gehad. Het wordt allemaal wat voorspelbaar. Hoort natuurlijk ook een beetje bij het genre. Niettemin gaan de haartjes op je armen rechtop staan bij de sterkste nummers. Misschien ligt het ook wel aan het publiek. Moest ik niet steeds afgeleid worden door omstaanders zou ik misschien meer geconcentreerd kunnen opgaan in het geheel. Misschien moeten ze volgende keer maar eens een theatertournee overwegen. Heerlijk achterover liggen, ogen gesloten en je laten meeslepen door de muziek. Of moet ik vroeger komen en een zeteltje in de ab veroveren...
contractbreuk vs. concurrentie
met de fiets...
Met dit goede weer gaan bedrijven ook op de fiets:
Het artikel ging eigenlijk over een ontwerper dat deels opgenomen werd in een bedrijf. Maar daarnaast behield hij zijn eigen bedrijf. Meer lees je in Trends.
En nu het toch over fietsen gaat; voor de school van mijn kindjes maakten we met de werkgroep Mos Mobi (Milieuzorg op school, mobiliteit) een fietskaart. Telkens wanneer de kinderen met de fiets naar school komen wordt er een gaatje in de kaart gemaakt. Wanneer alle auto's doorprikt zijn wacht hen een verrassing!
Het artikel ging eigenlijk over een ontwerper dat deels opgenomen werd in een bedrijf. Maar daarnaast behield hij zijn eigen bedrijf. Meer lees je in Trends.
En nu het toch over fietsen gaat; voor de school van mijn kindjes maakten we met de werkgroep Mos Mobi (Milieuzorg op school, mobiliteit) een fietskaart. Telkens wanneer de kinderen met de fiets naar school komen wordt er een gaatje in de kaart gemaakt. Wanneer alle auto's doorprikt zijn wacht hen een verrassing!
zondag 3 april 2011
whitest boy alive / kings of convenience
Heerlijke muziek van the whitest boy alive, voorzien van knappe animatie door Geoff Mcfetridge Misschien niet allemaal even vlotjes, maar er zitten wel heel leuke visuele vondsten tussen...
Erlend Øye maak ook muziek onder de naam Kings of Convenience. Een absolute aanrader! Deze rustige, soms vrolijk, meestal melancholische muziek, staat vaak op terwijl ik teken.
En als tekenaar / tekenleraar moet ik het volgende filmpje gewoon delen. Mijn leerlingen zien er misschien niet allemaal zo goed uit ;-), maar aan hun tekenwerk kunnen deze tekenaars voorlopig nog niet tippen!
EN als uitsmijter...
Ik was, alweer een dik jaar geleden, getuige van een schitterend optreden in Brussel... Ondanks de slechte geluidskwaliteit krijg ik nog steeds kippenvel bij het beluisteren van de improvisatie aan het einde van het nummer. Ik hoop dat ze snel weer België aandoen.
Erlend Øye maak ook muziek onder de naam Kings of Convenience. Een absolute aanrader! Deze rustige, soms vrolijk, meestal melancholische muziek, staat vaak op terwijl ik teken.
En als tekenaar / tekenleraar moet ik het volgende filmpje gewoon delen. Mijn leerlingen zien er misschien niet allemaal zo goed uit ;-), maar aan hun tekenwerk kunnen deze tekenaars voorlopig nog niet tippen!
EN als uitsmijter...
Ik was, alweer een dik jaar geleden, getuige van een schitterend optreden in Brussel... Ondanks de slechte geluidskwaliteit krijg ik nog steeds kippenvel bij het beluisteren van de improvisatie aan het einde van het nummer. Ik hoop dat ze snel weer België aandoen.
donderdag 31 maart 2011
Blast
Na het lezen van de heerlijke strip Blast van Manu Larcenet was het veel te lang wachten op het vervolg. Eindelijk is het aftellen geblazen tot 8 april...
Polza Mancini is opgepakt voor een misdaad tegen een zekere Caroline. In dit eerste deel volgen we de ondervraging van Mancini en het verhaal dat hij hierbij stukje voor stukje vertelt. Zo gunt hij de lezer een diepgaande blik in zijn gevoelswereld, maar het blijft de hele tijd gissen naar de juistheid van het beeld dat Mancini schetst. Hij hangt zijn verhaal op aan de beslissende momenten van een ‘blast’, waarbij hij elk contact met de wereld verliest en een soort hogere wereld ervaart. Deze ervaringen blijven vooralsnog onverklaard.
Blast is gedompeld in een donker palet van zwart en grijs. Af en toe wordt deze mistroostigheid onderbroken door kleurrijke kindertekeningen. Larcenet speelt vakkundig met het creëren van de juiste sfeer naargelang het moment in het verhaal dat vereist. De eenvoudige herkenbaarheid uit De Dagelijkse Worsteling is ver weg. Toch lijkt ook Polza Mancini heel wat autobiografische trekjes van de auteur te vertonen. Zo schrijft Larcenet in dit eerste deel enkele diepere frustraties van zich af. De werkzaamheden voor de rest van de reeks zijn ondertussen al vergevorderd, laat hij weten via zijn weblog.
Marc Bastijns
alvast een voorproefje van deel 2:
Polza Mancini is opgepakt voor een misdaad tegen een zekere Caroline. In dit eerste deel volgen we de ondervraging van Mancini en het verhaal dat hij hierbij stukje voor stukje vertelt. Zo gunt hij de lezer een diepgaande blik in zijn gevoelswereld, maar het blijft de hele tijd gissen naar de juistheid van het beeld dat Mancini schetst. Hij hangt zijn verhaal op aan de beslissende momenten van een ‘blast’, waarbij hij elk contact met de wereld verliest en een soort hogere wereld ervaart. Deze ervaringen blijven vooralsnog onverklaard.
Blast is gedompeld in een donker palet van zwart en grijs. Af en toe wordt deze mistroostigheid onderbroken door kleurrijke kindertekeningen. Larcenet speelt vakkundig met het creëren van de juiste sfeer naargelang het moment in het verhaal dat vereist. De eenvoudige herkenbaarheid uit De Dagelijkse Worsteling is ver weg. Toch lijkt ook Polza Mancini heel wat autobiografische trekjes van de auteur te vertonen. Zo schrijft Larcenet in dit eerste deel enkele diepere frustraties van zich af. De werkzaamheden voor de rest van de reeks zijn ondertussen al vergevorderd, laat hij weten via zijn weblog.
Marc Bastijns
alvast een voorproefje van deel 2:
dinsdag 29 maart 2011
maandag 28 maart 2011
nog een recensie
De 10-jarige Tobias gaat met zijn vader, moeder, nichtje Kitty (11) en oude oma Meetje Mie een rondreis maken in een oude camper, de Meetjesmobiel. Het wordt een bijzondere reis vanuit Antwerpen naar een bijzonder gebied, namelijk het Meetjesland. Dat is het land tussen Gent, Brugge en Breskens. Bij elke plek weet Meetje Mie een prachtig oud verhaal of een wetenswaardigheid te vertellen. Over de pastoor in Watervliet, die van stropen hield, over de Ketellappers in Maldegem, over het Biermuseum in Ertvelde, met zesduizend soorten bier, Manneke Pis, Mietje Stroel, te veel om op te noemen. Op een speelse manier maakt de lezer kennis met een groot stuk geschiedenis, dat in de vergetelheid dreigt te raken. Dit boek is tot stand gekomen in samenwerking met Comeet en Erfgoedcel Meetjesland, met als doel deze historie te laten herleven. De auteur weet op een boeiende manier de Vlaamse verhalen neer te zetten. De vele getekende en geverfde kleurenillustraties vergroten een detail van het verhaal, zitten vol humor en passen uitstekend bij de tekst. Er zijn tekstkaders toegevoegd met uitleg, rijmpjes en recepten.
J.W. van Meerten-Hakvoort - BIBLION
de lente in een boekje...
Het is heerlijk weer, tijd om de tuin te herontdekken...
EN Ik kreeg net deze recensie van een boekje tuin doorgestuurd...
Hoeveel informatie kan een boek bevatten? Veel, heel erg veel!! In Een boekje tuin' wordt er per seizoen weergegeven wat er allemaal in en om onze tuin gebeurt. Weetjes, recepten, knutsels en frutsels, tuinremedies, spelletjes en ga zo maar door. Voor elk wat wils. Op een speelse manier krijg je antwoorden op vele vragen. Waar komt de geur van planten vandaan? Waarom prikt een brandnetel? Wat is het verschil tussen een bij en een wesp? Dit alles wordt op een leuke manier uitgelegd aan de hand van vlotte teksten, leuke tekeningen en mooie foto's. Heb je een beetje groene vingers of wil je nu echt wel eens weten wat er allemaal in je tuin te beleven valt dan is 'Een boekje tuin' een echte aanrader.
Een boekje tuin | www.pluizer.be Els van Oosterwyck
EN Ik kreeg net deze recensie van een boekje tuin doorgestuurd...
Hoeveel informatie kan een boek bevatten? Veel, heel erg veel!! In Een boekje tuin' wordt er per seizoen weergegeven wat er allemaal in en om onze tuin gebeurt. Weetjes, recepten, knutsels en frutsels, tuinremedies, spelletjes en ga zo maar door. Voor elk wat wils. Op een speelse manier krijg je antwoorden op vele vragen. Waar komt de geur van planten vandaan? Waarom prikt een brandnetel? Wat is het verschil tussen een bij en een wesp? Dit alles wordt op een leuke manier uitgelegd aan de hand van vlotte teksten, leuke tekeningen en mooie foto's. Heb je een beetje groene vingers of wil je nu echt wel eens weten wat er allemaal in je tuin te beleven valt dan is 'Een boekje tuin' een echte aanrader.
Een boekje tuin | www.pluizer.be Els van Oosterwyck
zondag 27 maart 2011
een weekendje cultuur
Gisteren een fijn dagje cultuur achter de rug,
eindelijk tijd gevonden om naar Wiels en de bozar te trekken.
eindelijk tijd gevonden om naar Wiels en de bozar te trekken.
Labels:
dino's in de hoofdrol,
expo,
inspiratie,
muziek
vrijdag 25 maart 2011
knip knip
ooievaar 2
Een tijdje terug zei ik al dat ik terug prenten zou gaan maken voor Feeling Magazine... Maar wel op een andere manier, ik probeer om de omlijning van figuren weg te laten en enkel met vlakken te werken.
ziehier het resultaat:
Vrouwen laten steeds meer eicellen invriezen voor later:
EN nog eentje,
sommige thema's komen regelmatig terug:
zo zag het er 6 jaar geleden uit (allereerste prent die ik ooit voor Feeling maakte):
ziehier het resultaat:
Vrouwen laten steeds meer eicellen invriezen voor later:
EN nog eentje,
sommige thema's komen regelmatig terug:
zo zag het er 6 jaar geleden uit (allereerste prent die ik ooit voor Feeling maakte):
vervolgverhaal de ballon
de spanning wordt ten top gedreven... zal het hoofdpersonage deze wilde tocht overleven? Dat lees je in het volgende deel in knuffel ;-)
vorige prent
vorige prent
maandag 7 maart 2011
Chico & Rita
Vorige week in het straatbeeld van Madrid viel me deze affiche op. Eindelijk nog eens een geïllustreerde filmaffiche dacht ik, maar verkeerd gedacht, het gaat om een animatiefilm en strip. De strip kon ik ter plaatse al inkijken maar kon me maar matig bekoren, maar deze trailer ziet er daarentegen veelbelovend uit...
zaterdag 26 februari 2011
Velázquez
zondag 13 februari 2011
Iron & Wine
Deze week woensdag in de AB en ik zal er bij zijn... ik kijk er alvast naar uit...
Sam Beam zou zijn eigen hoesjes ontwerpen. Knap, check it out
UPDATE: gisteren in de AB vandaag al op You Tube. In mijn oren het hoogtepunt van de avond:
meer hier (misschien net een beetje té veel zelfs)
Sam Beam zou zijn eigen hoesjes ontwerpen. Knap, check it out
UPDATE: gisteren in de AB vandaag al op You Tube. In mijn oren het hoogtepunt van de avond:
meer hier (misschien net een beetje té veel zelfs)
vrijdag 4 februari 2011
zaterdag 29 januari 2011
van ei tot ooievaar
Een hele tijd terug werkte ik voor Feeling magazine, de samenwerking werd stopgezet toen het magazine enkel nog met foto's aan de slag ging. Enkele jaren later kwamen ze terug op hun beslissing. Hoe kan het ook anders, met een prent kan je alles illustreren ;-) Maar goed, voor de volgende editie maak ik iets met een ooievaar. Leuke beestjes, check zelf maar, een filmpje van ei tot ooievaar:
vrijdag 28 januari 2011
Voel je wat ik voel? -> www.pluizer.be
Naar aanleiding van gedichtendag besprak Veerle Uyttersprot 'Voel je wat ik voel' waarvoor ik enkele prenten maakte.
Jan Van Coillie heeft heel wat ervaring met jeugdliteratuur en specifiek ook met kinder -en jeugdpoëzie. Denk maar aan verzamelbundels als 'Er staat een taart in lichterlaaie', 'Ma er zit een dichter in mijn boom' of 'Met gekleurde billen zou het gelukkiger leven zijn'. Voor 'Voel je wat ik voel?' selecteerde Van Coillie 150 gedichten rond gevoelens die werden samen gebracht in een twaalftal thematische hoofdstukken van ongelijke lengte. Een heel gamma van emoties komt aan bod: angst, verdriet, geluk, eenzaamheid, verliefdheid, heimwee … Een zestigtal auteurs – waaronder bijvoorbeeld Hans Andreus, Ed Franck, Hans en Monique Hagen, Nannie Kuiper, Bas Rompa, Annie M.G. Schmidt, Edward van de Vendel, Joke van Leeuwen, Riet Wille, Willem Wilmink – leverde de teksten.
Het overgrote deel van de opgenomen gedichten werd reeds eerder gepubliceerd, wat onderaan elke pagina netjes wordt aangegeven. Elk hoofdstuk werd door een andere illustrator van prenten voorzien en ook hier zitten klinkende namen bij zoals bijvoorbeeld Carll Cneut, Gerda Dendooven, Thé Tjong-Khing, Klaas Verplancke. De omslagillustratie werd gemaakt door Sebastiaan van Doninck die ook de prenten leverde voor het eerste onderdeel van het boek ‘Je gezicht is je eigen weerbericht’.
Oorspronkelijk zou Ingrid Godon de hele bundel illustreren, maar toen ze in 2008 voor de tweede keer kanker kreeg, namen twaalf collega’s haar taak over. Het leverde een kunstzinnig en kleurrijk boek op. Van elke illustrator werd bovendien één tekening geveild waarvan de opbrengst bestemd is voor de actie ‘Kom op tegen kanker’.
'Voel je wat ik voel?' is een boek om in te bladeren, hier en daar een gedicht te lezen en te genieten van de stijlvolle lay-out en de prachtige illustraties. Maar ook wie op zoek is naar een poëtische tekst rond een specifiek thema of gevoel kan erin terecht dank zij het trefwoordenregister achterin. Kortom, dit is een boek om te koesteren.
Voel je wat ik voel? | www.pluizer.be
Wel jammer dat ze andere klinkende namen (of zijn het de mindere goden?) zoals Merel Eyckerman, Benjamin Leroy, Annette Fienig en Jurgen Walschot (Oei, dat ben ik zelf!) vergat te vermelden. (nu ja wat moeten de dichters dan wel niet denken ;-) )
Het hoofdstuk dat ik illustreerde bestond uit gedichten met als thema het gezin. Soms zeemzoeterig maar soms ook heel hard en kil. Zoals wel vaker in dichtbundels met verschillende auteurs kan de inhoud en sfeer in elk gedicht heel anders zijn. Ik heb geprobeerd om hiermee rekening te houden in de beelden die ik maakte. Zodat de prenten zo nauw mogelijk aansloten bij de tekst. Per spread staan meestal twee gedichten, deze probeerde ik in 1 prent samen te vatten:
Enkele van de prenten die ik voor deze bundel maakte:
Jan Van Coillie heeft heel wat ervaring met jeugdliteratuur en specifiek ook met kinder -en jeugdpoëzie. Denk maar aan verzamelbundels als 'Er staat een taart in lichterlaaie', 'Ma er zit een dichter in mijn boom' of 'Met gekleurde billen zou het gelukkiger leven zijn'. Voor 'Voel je wat ik voel?' selecteerde Van Coillie 150 gedichten rond gevoelens die werden samen gebracht in een twaalftal thematische hoofdstukken van ongelijke lengte. Een heel gamma van emoties komt aan bod: angst, verdriet, geluk, eenzaamheid, verliefdheid, heimwee … Een zestigtal auteurs – waaronder bijvoorbeeld Hans Andreus, Ed Franck, Hans en Monique Hagen, Nannie Kuiper, Bas Rompa, Annie M.G. Schmidt, Edward van de Vendel, Joke van Leeuwen, Riet Wille, Willem Wilmink – leverde de teksten.
Het overgrote deel van de opgenomen gedichten werd reeds eerder gepubliceerd, wat onderaan elke pagina netjes wordt aangegeven. Elk hoofdstuk werd door een andere illustrator van prenten voorzien en ook hier zitten klinkende namen bij zoals bijvoorbeeld Carll Cneut, Gerda Dendooven, Thé Tjong-Khing, Klaas Verplancke. De omslagillustratie werd gemaakt door Sebastiaan van Doninck die ook de prenten leverde voor het eerste onderdeel van het boek ‘Je gezicht is je eigen weerbericht’.
Oorspronkelijk zou Ingrid Godon de hele bundel illustreren, maar toen ze in 2008 voor de tweede keer kanker kreeg, namen twaalf collega’s haar taak over. Het leverde een kunstzinnig en kleurrijk boek op. Van elke illustrator werd bovendien één tekening geveild waarvan de opbrengst bestemd is voor de actie ‘Kom op tegen kanker’.
'Voel je wat ik voel?' is een boek om in te bladeren, hier en daar een gedicht te lezen en te genieten van de stijlvolle lay-out en de prachtige illustraties. Maar ook wie op zoek is naar een poëtische tekst rond een specifiek thema of gevoel kan erin terecht dank zij het trefwoordenregister achterin. Kortom, dit is een boek om te koesteren.
Voel je wat ik voel? | www.pluizer.be
Wel jammer dat ze andere klinkende namen (of zijn het de mindere goden?) zoals Merel Eyckerman, Benjamin Leroy, Annette Fienig en Jurgen Walschot (Oei, dat ben ik zelf!) vergat te vermelden. (nu ja wat moeten de dichters dan wel niet denken ;-) )
Het hoofdstuk dat ik illustreerde bestond uit gedichten met als thema het gezin. Soms zeemzoeterig maar soms ook heel hard en kil. Zoals wel vaker in dichtbundels met verschillende auteurs kan de inhoud en sfeer in elk gedicht heel anders zijn. Ik heb geprobeerd om hiermee rekening te houden in de beelden die ik maakte. Zodat de prenten zo nauw mogelijk aansloten bij de tekst. Per spread staan meestal twee gedichten, deze probeerde ik in 1 prent samen te vatten:
Enkele van de prenten die ik voor deze bundel maakte:
Labels:
jeugdboeken,
media,
Voel je wat ik voel
donderdag 27 januari 2011
woensdag 26 januari 2011
hoe het allemaal begon
Net als Rian Visser werkte ik voor Clavis uitgeverij. Het eerste jeugdboek dat ik ooit maakte 'De vis in de boom' verscheen bij Afijn, een imprint van Clavis. Super redactie, zeer leuke mensen, al wat je wil, maar je centen zie je niet snel. Het boek werd genomineerd voor de boekenpauw, wat als beginner toch niet slecht is. Maar toch werd het geen commercieel succes. Toen het boek enkele jaren later als boekentip opgenomen werd tijdens de jeugdboekenweek, was het boek al naar de Ramsj. Niet meer verkrijgbaar. :-(
Ondertussen werkte ik voor clavis ook aan een tiendelige (!!!) geschiedenisreeks voor de kunsthal in Gent. (weinig risico als uitgever zou je denken?) Uiteindelijk verschenen er slechts 2 delen en een hoop frustratie. En wederom was het wachten op de centen. Op zeker moment belde ik elke dag naar de uitgeverij. Een ingebrekestelling leek uiteindelijk de oplossing. Eindelijk zag ik na lang wachten waar ik recht op had. Gelukkig kon ik nadien aan de slag bij de Eenhoorn en Davidsfonds...
Maar wat doe je als je net afstudeert, je probeert je weg te maken. Je bijt niet de hand die je voedt. Je staat ook helemaal alleen, nog geen weet van auteursverenigingen en dergelijke... Pas nadien kom je te weten dat je niet de enige bent.
Anderzijds denk ik dat de commerciële successen wel goed verzorgd moeten worden, waarom zouden zij anders nog blijven?
Het kan slechts een oproep zijn naar modelcontracten en meer transparantie.
Ben toch nieuwsgierig hoe dit afloopt?
Lees mee in de morgen:
Ondertussen werkte ik voor clavis ook aan een tiendelige (!!!) geschiedenisreeks voor de kunsthal in Gent. (weinig risico als uitgever zou je denken?) Uiteindelijk verschenen er slechts 2 delen en een hoop frustratie. En wederom was het wachten op de centen. Op zeker moment belde ik elke dag naar de uitgeverij. Een ingebrekestelling leek uiteindelijk de oplossing. Eindelijk zag ik na lang wachten waar ik recht op had. Gelukkig kon ik nadien aan de slag bij de Eenhoorn en Davidsfonds...
Maar wat doe je als je net afstudeert, je probeert je weg te maken. Je bijt niet de hand die je voedt. Je staat ook helemaal alleen, nog geen weet van auteursverenigingen en dergelijke... Pas nadien kom je te weten dat je niet de enige bent.
Anderzijds denk ik dat de commerciële successen wel goed verzorgd moeten worden, waarom zouden zij anders nog blijven?
Het kan slechts een oproep zijn naar modelcontracten en meer transparantie.
Ben toch nieuwsgierig hoe dit afloopt?
Lees mee in de morgen:
maandag 24 januari 2011
zondag 23 januari 2011
Mijn hart is een pinguïn
Gisteren kwam tijdens het dagelijkse vertelmomentje Mijn hart is een pinguïn uit de boekenkast. Heel fijn om dit mooie project te herontdekken:
Mijn hart is een pinguïn vangt een wereld in een doosje; wie het opent, vindt een prentenboek met een poëtische tekst van Bart Moeyaert gebaseerd op het oorspronkelijk Japanse verhaal van Chiharu Sakazaki, een cd met muziek van Filip Bral en tips om te filosoferen met kinderen van Silvie Moors. Het pakket biedt volop inspiratie voor (groot)ouders, leerkrachten en kinderen die samen willen filosoferen over zijn of niet zijn.
Het geheel is heel knap vormgegeven, vooral de heel eenvoudige tekeningen van Chiharu Sakazaki spreken me aan. Ik ging verder op zoek naar werk van Sakazaki en kwam dit hebbeding tegen: Mon chien et moi. Weer de ontwapenende lijntekeningetjes. Ook het onderwerp spreekt me aan, filosofische vragen op kindermaat: waarom groeit mijn hondje sneller dan mij? Waarom heeft ze eerst 'kindjes'? Waarom wordt ze zo snel oud en waarom gaat ze dood? Met een drie- en vijfjarige in huis word ik overstelpt met dergelijke vragen...
Une petite fille se pose plein de questions à propos de sa chienne Marimo et de sa disparition : pourquoi a-t-elle grandi plus vite qu’elle ? Pourquoi est-elle devenue maman avant elle ? Pourquoi a-t-elle vieilli si vite ? Pourquoi est-elle partie avant elle ? Son chagrin lui ferait même regretter de l’avoir connue. Mais une voix se fait alors entendre. C’est Marimo qui s’adresse à sa petite maîtresse. Elle retrace les bonheurs qu’elle a vécus en vivant à ses côtés. Elle veut lui faire comprendre qu’elle a eu une vie heureuse et que la petite fille ne doit pas être triste. Ces paroles touchantes, pleines d’émotions, parviennent à réconforter la petite fille ; c’est décidé, elle veut un nouveau chien ! Un album qui aborde avec justesse et émotion le décès d’un animal de compagnie. Comment surmonter sa peine face au deuil ? Comment se rappeler des moments de bonheur lorsqu’on est submergé de tristesse ? La narration nous offre deux points de vue sur la même histoire : celui de la petite maîtresse chagrinée par la perte de son amie puis celui, heureux et apaisant, de la chienne Marimo. Le jeune lecteur saura se reconnaître et comprendre les émotions de la petite fille car la simplicité des mots, la sobriété du graphisme et des couleurs disent la fraîcheur spontanée de l’enfance, qui peut passer du chagrin le plus profond à la joie soudainement retrouvée. Un album fin et sensible, rempli d’émotions et de pudeur.
donderdag 20 januari 2011
ballon
Van A tot Zet -> leesplezier
Altijd fijn om te lezen:
In een bonte stoet passeren de letters van het alfabet de revue, terwijl ze de meest merkwaardige eigenschappen toegewezen krijgen. Dit is een ongemeen rijk boek, naar vorm en inhoud. De auteur fantaseert er per letter ongeremd op los, terwijl de illustrator ook uitvoerig zijn gangen gaat in tekenwerk, kleurgebruik en lay-out.
Je blijft verbaasd, verrast en verwonderd rondwandelen in dit letterenverhaal. Daar hoort dan ook nog een leuke luister- cd bij die al even verrassend, suggestief en associatief inspeelt op het boek. Zo ontstond een boeiend project over letters en beelden, klank en taal ...en muziek.
Opmerking: Voor alle leeftijden.
Tip: Kijk en luister samen naar al dit fraais en geniet.
Je kunt met de kinderen ook een alfabetfries maken, waarbij elk kind een letter naar eigen inspiratie uitwerkt.
Ria Dorssemont op de site van leesplezier
In een bonte stoet passeren de letters van het alfabet de revue, terwijl ze de meest merkwaardige eigenschappen toegewezen krijgen. Dit is een ongemeen rijk boek, naar vorm en inhoud. De auteur fantaseert er per letter ongeremd op los, terwijl de illustrator ook uitvoerig zijn gangen gaat in tekenwerk, kleurgebruik en lay-out.
Je blijft verbaasd, verrast en verwonderd rondwandelen in dit letterenverhaal. Daar hoort dan ook nog een leuke luister- cd bij die al even verrassend, suggestief en associatief inspeelt op het boek. Zo ontstond een boeiend project over letters en beelden, klank en taal ...en muziek.
Opmerking: Voor alle leeftijden.
Tip: Kijk en luister samen naar al dit fraais en geniet.
Je kunt met de kinderen ook een alfabetfries maken, waarbij elk kind een letter naar eigen inspiratie uitwerkt.
Ria Dorssemont op de site van leesplezier
vrijdag 14 januari 2011
Hollywood aan de kreken
Recensie over Tobias en de meetjesmobiel van Marc Van Hulle:
Ik ben eerlijk gezegd een beetje geschrokken van het boek Tobias en de Meetjesmobiel. Het boek, dat als leesvoer voor kinderen en tieners werd aangekondigd, is eigenlijk een razende aaneenschakeling van volksverhalen en vertellingen, van legendes en hele of halve leugentjes. De jonge lezer heeft amper adempauze om van alweer een spannend verhaal te bekomen, of daar dist Meetje Mie een nieuwe vertelling op.
Het opzet is leuk gevonden: Anne-Sophie, een ietwat bekakt nichtje uit de grote stad, komt bij haar neefje Tobias logeren, en daar zitten beide tieners echt niet op te wachten. Voeg daarbij een superenthousiaste mama Kitti en papa Frans (die als palingvisser de familienaam Paelinck meekreeg...) en een aanvankelijk lichtjes geschifte grootmoeder, prop die een paar dagen in een zwerfwagen die door het Meetjesland toert, en het boek brandt los.
Dat Meetje Mie, dat is een beetje de Alfred Hitchcock van het Meetjesland. Wie denkt dat het om een seniel of lichtjes dementerend oudje gaat, heeft het verkeerd voor. De krasse knar blijkt over een geheugen als een olifant te beschikken, schudt onafgebroken en te pas en te onpas de meest verbazingwekkende verhalen inclusief smeuiige details uit haar mouw, en debiteert plaatsen, namen en data alsof het niet is. Het hoeft geen betoog dat de kinderen in het boek, en die die het boek lezen, aan haar lippen hangen. Geen jongere die zich zal storen aan het feit dat sommige verhalen er wel met een heel grote omweg bijgesleurd werden, neen, wie bij Tobias in de Meetjesmobiel instapt, komt terecht op een rollercoaster die pas aan het eind van het boek tot stilstand komt. ‘Het Meetjesland, daar is Hollywood niks tegen’, klinkt het in het boek en dat is een waarheid als een koebeest.
Als je met de ganse familie op stap gaat, is een beetje keukenprinses mooi meegenomen. En laat mama Kitti nu de Sergio Herman van Boekhoute zijn! ‘Wat sech je? Een lekker streekgerechje..?’ In een mum van tijd krijgt het zwervend kwintet paling in het groen, toatjespap, koantjessesse en knoedels voorgeschoteld, overgoten met Koantjesbier! De schrijver laat zelfs de kinderen even aan het bierglas nippen...
Tobias en de Meetjesmobiel is een leuk boek, fraai uitgegeven en geïllustreerd. Het is ook een stevige uitgave, en dat is altijd handig met jeugdboeken, zeker wanneer de grijphandjes tijdens het spannende verhalentraject wat steviger rond de kaft klemmen. En wat Meetje Mie betreft: in het boek vraagt men zich af of ze geen ‘stopknop’ heeft. Een extra glas Koantjesbier kan ook wonderen doen om die verhalentsunami van het Hollywood aan de Kreken eventjes te stuiten.
Ik ben eerlijk gezegd een beetje geschrokken van het boek Tobias en de Meetjesmobiel. Het boek, dat als leesvoer voor kinderen en tieners werd aangekondigd, is eigenlijk een razende aaneenschakeling van volksverhalen en vertellingen, van legendes en hele of halve leugentjes. De jonge lezer heeft amper adempauze om van alweer een spannend verhaal te bekomen, of daar dist Meetje Mie een nieuwe vertelling op.
Het opzet is leuk gevonden: Anne-Sophie, een ietwat bekakt nichtje uit de grote stad, komt bij haar neefje Tobias logeren, en daar zitten beide tieners echt niet op te wachten. Voeg daarbij een superenthousiaste mama Kitti en papa Frans (die als palingvisser de familienaam Paelinck meekreeg...) en een aanvankelijk lichtjes geschifte grootmoeder, prop die een paar dagen in een zwerfwagen die door het Meetjesland toert, en het boek brandt los.
Dat Meetje Mie, dat is een beetje de Alfred Hitchcock van het Meetjesland. Wie denkt dat het om een seniel of lichtjes dementerend oudje gaat, heeft het verkeerd voor. De krasse knar blijkt over een geheugen als een olifant te beschikken, schudt onafgebroken en te pas en te onpas de meest verbazingwekkende verhalen inclusief smeuiige details uit haar mouw, en debiteert plaatsen, namen en data alsof het niet is. Het hoeft geen betoog dat de kinderen in het boek, en die die het boek lezen, aan haar lippen hangen. Geen jongere die zich zal storen aan het feit dat sommige verhalen er wel met een heel grote omweg bijgesleurd werden, neen, wie bij Tobias in de Meetjesmobiel instapt, komt terecht op een rollercoaster die pas aan het eind van het boek tot stilstand komt. ‘Het Meetjesland, daar is Hollywood niks tegen’, klinkt het in het boek en dat is een waarheid als een koebeest.
Als je met de ganse familie op stap gaat, is een beetje keukenprinses mooi meegenomen. En laat mama Kitti nu de Sergio Herman van Boekhoute zijn! ‘Wat sech je? Een lekker streekgerechje..?’ In een mum van tijd krijgt het zwervend kwintet paling in het groen, toatjespap, koantjessesse en knoedels voorgeschoteld, overgoten met Koantjesbier! De schrijver laat zelfs de kinderen even aan het bierglas nippen...
Tobias en de Meetjesmobiel is een leuk boek, fraai uitgegeven en geïllustreerd. Het is ook een stevige uitgave, en dat is altijd handig met jeugdboeken, zeker wanneer de grijphandjes tijdens het spannende verhalentraject wat steviger rond de kaft klemmen. En wat Meetje Mie betreft: in het boek vraagt men zich af of ze geen ‘stopknop’ heeft. Een extra glas Koantjesbier kan ook wonderen doen om die verhalentsunami van het Hollywood aan de Kreken eventjes te stuiten.
Klein maar krachtig...
Op het perron zie ik regelmatig een dame voorbij schrijden. Ze valt me op omdat ze niet erg groot is, ze komt hoogstens tot aan mijn borst, zeker niet hoger dan mijn schouders. Steeds strak in een stijlvol mantelpak. Rok tot aan de knie met daaronder een paar stevige getrainde kuiten. Misschien komt dat wel door steeds op hoge hakken de trein op te stappen. Ze maakt een heel zelfzekere indruk. Altijd met een stevige aktetas in de hand. Het enige kleurige accent is de handtas. Deze dame stond model voor de figuur in de prent voor Trends. Klein maar krachtig dus...
woensdag 12 januari 2011
Tussen hemel en hel...
Vandaag bezocht ik de expo 'Tussen hemel en hel' in het Jubelparkmuseum te Brussel. Een tentoonstelling over sterven in de middeleeuwen. Een uitgelezen kans om mijn zakschetsboekje nog eens boven te halen...
Hoe teken je een grafsteen met het nodige respect:
En hiermee is mijn schetsboekje helemaal vol geraakt...
Nog enkele pagina's:
Kees Van Dongen was ook de moeite:
EN ooit afgevraagd hoe ze olie uit de grond halen? Zo misschien of...
Een van de hypes deze winter zijn zeker de coole mutsen:
Op kerstdag deed ik er uren over om van Brussel naar huis te geraken... eindelijk reed de overvolle trein het station binnen. Merk al die vrolijke gezichtjes op, de kerststemming zat er al helemaal in:
En om af te sluiten:
laatst een film over Louis Pasteur gezien...
Hoe teken je een grafsteen met het nodige respect:
En hiermee is mijn schetsboekje helemaal vol geraakt...
Nog enkele pagina's:
Kees Van Dongen was ook de moeite:
EN ooit afgevraagd hoe ze olie uit de grond halen? Zo misschien of...
Een van de hypes deze winter zijn zeker de coole mutsen:
Op kerstdag deed ik er uren over om van Brussel naar huis te geraken... eindelijk reed de overvolle trein het station binnen. Merk al die vrolijke gezichtjes op, de kerststemming zat er al helemaal in:
En om af te sluiten:
laatst een film over Louis Pasteur gezien...
Abonneren op:
Posts (Atom)