pépé

Vorige week is mijn opa overleden en vanochtend hebben we afscheid van hem genomen. Hoewel ik beter aan andere zaken zou werken, heb ik deze namiddag zijn portret gemaakt.


We zagen mekaar niet heel vaak, maar als het er toch eens van kwam was het steeds heel aangenaam. Telkens ik bij hem thuis kwam, stond de koffie en het gebak klaar. Van zodra ik zijn woonkamer binnenstapte leek de tijd heel eventjes trager te gaan. Ik nam zijn ritme aan en ik kwam helemaal rustig buiten. Wel met een stapel boeken onder de arm... want lezen dat was zijn ding, vooral dikke boeken over de oorlog. Afspraak was dat wanneer de boeken uit waren, ik terugkwam.
Hij was een man van vele gezichten, hij hield ervan om grapjes te maken maar kon ook heel hard uit de hoek komen. De laatste jaren werd zijn wereld kleiner om kleiner en verbitterde hij. Hij vulde zijn dagen met lezen en schrijven. Hij hield een dagboek bij en werkte aan zijn memoires. Daar las hij soms een stukje uit voor. De toon was meestal heel luchtig, maar tussen de lijnen las je toch zijn kritiek op de maatschappij.
Als kind ging ik tijdens de vakantie bij hem op bezoek. Wat ik me hiervan nog herinner was zijn passie voor fotografie. Terwijl ik de boel op stelten zette, stak hij diavoorstellingen in mekaar. Het kan niet anders, hij heeft me aangestoken...
Ik zal hem missen...


Een jaartje terug verhuisde opa naar het rusthuis, zijn 'brolkast' zoals hij ze zelf noemde verhuisde naar ons toe...

een boekje tuin -> Knack

'Een boekje tuin' is dan weer een gids voor al iets oudere kinderen die alles willen weten over tuinen, bomen, planten, dieren. Het boek werd bij elkaar geschreven door maar liefst drie auteurs (Inge Bergh, Inge Misschaert, Kolet Janssen) en van puike en grappige illustraties voorzien door Jurgen Walschot. Er is ook een, wat overbodig, fotodagboek achteraan.

Dit boek laat zich een beetje lezen als een grote website met verschillende webpagina's -minstens voor elk seizoen een- waarvan dan weer heel veel links vertrekken naar allerlei nuttige, schijnbaar nutteloze en praktische weetjes.Zo krijgen kinderen niet alleen antwoord op prangende vragen (Waarom geuren planten? Kan je bloemen van kleur doen veranderen? Houden bomen een winterslaap?) maar worden ook ontelbare tips gegeven voor het kweken van groentjes en bloemen, het verzorgen van vogels in de tuin, het weghouden van schadelijke dieren. Pesticiden komen hier nergens ter sprake, veelal wordt teruggegrepen naar aloude remedies en recepten uit oma's doos.

De leuke, speelse rubriek 'knutsels en frutsels' wakkert telkens de handigheid van kinderen aan en toont dat je dingen die je in de winkel koopt net zo mooi en leuk zelf kan maken (een vetbol voor vogels, lavendelzakjes, bloemenwenskaarten). Sommige tips zijn nogal voor de hand liggend - dat kinderen met sneeuw een sneeuwman kunnen maken of sneeuwballengevechten kunnen houden, daar komen ze zelf hopelijk wel op. De weerspreuken in ietwat verouderd Nederlands (of Hollands) konden ons ook niet meteen bekoren. Maar globaal genomen is dit een heel fijn encyclopedisch en vrij volledig tuinboek geworden waarin je met de jongsten in elk seizoen lekker kan ... euh ... grasduinen. En waaruit je als volwassene ook heel veel opsteekt over wat we verleerden.

Annelies De Waele

bron: Groene Kinderboeken Knack

een boekje tuin -> Ring TV

Vorige week kwam Ring TV langs, op de zonnigste dag... de sfeer zat meteen goed.

Achteraf gezien kan ik duidelijk wat mediatraining gebruiken. Maar deze keer werd ik nogal vaak afgeleid. Het interview was nog geen vijf minuten aan de gang of Jules, mijn zoontje van vier reed naast ons door met zijn tractor. Tweede afleiding was Sam, de kat des huizes, die ook in beeld wou. Hoewel gaandeweg werd haar interesse verlegd naar de opgezette vos, waarvan ze de staart wilde pakken... :-)
Het is steeds een klein wonder dat de mensen van Ring TV er achteraf nog iets van kunnen maken.

Dit fragment werd opgenomen met een fototoestel (vandaar de belabberde beeld- en geluidskwaliteit). Maar zo kunnen nieuwsgierigen buiten de rand rond Brussel, het fragment ook bekijken.

jeugdboekenweek

Vandaag werd ik aangenaam verrast door Emily, Kate en Sien, kinderen uit het buurtschooltje in Gijmel. Ze hadden namelijk samen een tekening voor me gemaakt...!
En helemaal in de sfeer van een boekje tuin! Leuk.
De sfeer zat meteen goed... het was dan ook een aangename bende.
Ik voelde me zelfs eventjes een BV na de handtekeningenronde. :-)







Let op het schattige hondje :-)



In de klas van meester Joost kon ik kennismaken met een smart board. Het schoolbord van de toekomst zeg maar... Fijn werken met zo een ding, ik kon er mijn laptop rechtstreeks op aansluiten. Maar toch werd er voor de details van de prenten naar de boeken of originele tekeningen gegrepen, want daar was het toch nog steeds beter op te zien.
Ook hier weer niets dan enthousiaste kinderen. En als afsluiter weer een rondje signeren & tekeningetjes maken...

Bizz: weg gegaan is plaats vergaan...

Aap in de standaard

Vanochtend nam ik suffend de cultuurpagina's van de standaard door... toen plotseling aap in de krantenpagina voor me opdook. Aap is de fotograaf van dienst in een boekje tuin. Ik was meteen klaarwakker.
Gisteren nog werd het boek feestelijk voorgesteld in de bib van Zedelgem. Tegelijkertijd loopt er een tentoonstelling 'BoekendINGEs', een overzicht van het werk van Inge Misschaert en Inge Bergh, auteurs van onder andere een boekje tuin en Het grote Sinterklaasboek. De tentoonstelling loopt nog tot 28 maart 2010.


klikken op de foto voor een groter beeld...
bron: de standaard

medereiziger

Momenteel loopt er een fotowedstrijd op de site van de standaard...
Het thema is onderweg. Dit is mijn inzending:

Een alledaags tafereel: een man op de trein leest, op de achtergrond raast het landschap voorbij. Door de spiegeling gaat de man zelf deel uitmaken van het landschap.




Het toeval wil dat ik al een tijdje een mapje met foto's met hetzelfde onderwerp of Flickr heb staan... het zijn beelden die ik onderweg tegenkwam.

opening jeugdboekenweek

Op 13 maart gaat de jeugdboekenweek, met als thema recht op boeken, officieel van start met een Bijzonder Boekenparlement in het Vlaams Parlement. Op het programma staan onder andere voorleesmomenten, muziek maar ook een illustratorenmarkt. Op deze laatste zal ik aanwezig zijn en in het goede gezelschap van Sabien Clement, An Candaele en Klaas Verplankce (die de affiche ontwierp).



Twintig jaar geleden keurden de Verenigde Naties het Verdrag inzake de Rechten van het Kind goed. Al bijna dubbel zo lang brengt de Jeugdboekenweek het mooiste uit de jeugdliteratuur bij kinderen. In 2010 zetten we die kern van de Jeugdboekenweek op een reuzenspandoek: Recht op boeken!

Tijdens de Jeugdboekenweek willen we kinderen laten stilstaan bij kinderrechten. Dat doen we aan de hand van de mooiste boeken, omdat die juist vaak gaan over dat dak boven je hoofd en mensen die om je geven, over klein zijn en groot groeien in veiligheid én vrijheid.

Het recht op mooie boeken en verhalen mag dan een luxe lijken, maar dat is het niet. Verhalen kunnen troosten als je leven niet helemaal loopt zoals je wil. Of ze brengen begrip bij voor wie het niet zo goed heeft als jij. Verhalen kunnen zelfs een duwtje geven om onrecht niet zonder meer te aanvaarden en om in actie te komen. Of dat onrecht nu vlakbij gebeurt of ver weg.

Daarom roepen we in de Jeugdboekenweek-campagne kinderen op om het recht op boeken ‘af te dwingen’. Misschien komen er wel pamfletten waarop kinderen elke dag een verhaal vragen of een eigen boekenplank... Misschien zetten kinderen petities op voor een voorleeskwartiertje in de klas en thuis, voor een bezoek aan de bibliotheek … Misschien komen er wel leesstakingen, ‘wij willen lezen!’- affiches, een boekenmars, een bestorming van het parlement… Een wild begin van een grote campagne!

Constantin Meunier museum

Gisteren bezocht ik het Constantin Meunier museum in Elsene. Een absolute aanrader. Het is het voormalig atelier van de kunstenaar. Hij bracht er de laatste vijf jaar van zijn leven door. De atelierruimte op zich is een heel aangename, hoge ruimte, met een groot raam. Het uitzicht uit dit raam beperkt zich tot een witte bakstenen muur en een streepje lucht. Ideaal om tijdens het werk niet afgeleid te geraken. De imposante beelden komen in deze ruimte volledig tot hun recht. Er zijn ook voldoende stoeltjes aanwezig, zodat je de tijd kan nemen om te kijken.
De man op de schets wordt nauwgezet in het oog gehouden door 'de buildrager'. Hij veert telkens recht als er gebeld wordt en snelt dan naar de deur om de volgende gast te verwelkomen. Hij neemt hiervoor uitgebreid de tijd. Misschien omdat er weinig mensen de weg naar dit museum vinden?? Om de tijd te doden maakt hij tekeningen. Op de schouw naast hem staat een buste die hem ook in het oog houdt. Op de achtergrond staat een klein radiootje waar klassieke muziek uit weerklinkt. Wat moet een mens meer hebben om te kunnen genieten van dit kleine museum. Helemaal iets anders dan zoals in sommige grote musea, waar je zoals vee door een vastgelegd parcours geloodst wordt.

Tati & friends

Tegenwoordig teken ik als le si belge Jurgen Walschot:

Publié par les Éditions du Rouergue à Rodez, Jacques Tati & friends est le magnifique catalogue de l’exposition éponyme qui se tient à Bruxelles jusqu’au 31 mars 2010 à la Seed Factory, (19, avenue des Volontaires à 1160 Auderghem). Organisée sous l’égide de La Maison de l’Image par David Merveille (qui est l’un des dessinateurs vedettes des Éditions du Rouergue, ceci explique cela…), par Johnny Bekaert et par Michel Michiels, elle rassemble cent créations originales, produites chacune par un artiste différent, autour de l’œuvre du cinéaste d'origine franco-russo-néerlando-italienne Jacques Tati (1907-1982), à qui l’on doit l’inoubliable personnage de Monsieur Hulot et des longs-métrages formidables d’esthétisme et de drôlerie, comme Jour de fête, Mon oncle, Trafic ou Playtime. Parmi ces créateurs, épinglons l’excellent Pierre Étaix (gendre de Tati), l’ineffable Johan De Moor, l’amusant Mario Ramos, l’astucieuse Pascale Évrard, l’inspiré François Avril, l’original Jack Durieux, le spirituel Jean-Claude Salemi, le si belge Jurgen Walschot, sans oublier les commissaires de l’exposition (David Merveille a, par exemple, imaginé l’affiche d’un film qui n’a jamais été tourné, Colpo di sole, tandis que Johnny Bekaert fait de Tati une sorte de surfer urbain) ni tous les autres, excellents dans leurs genres respectifs. Cerise sur le gâteau : ce catalogue est offert gracieusement aux visiteurs de l’exposition ! Précipitez-vous, il n’y en aura pas pour tout le monde…

bron: Bernard DELCORD

jeugdboekenweek

Vandaag was ik, in het kader van de jeugdboekenweek, te gast in de bib van Sint-Genesius-Rode. Voor mij een keer 79 kinderen en een keer 69 kinderen... dat waren een heleboel ogen die op me gericht waren!!! Maar ik ben er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Het was een gezellige maar vooral enthousiaste bende.

Enkele vraagjes na afloop:

- Moet je lang oefenen om te ilusteren?

- Gebeurt het soms dat je met je pen een gat prikt in het papier?
- Doet dat pijn?

- Heb jij dat allemaal getekend?

- Wat doe je als je papier op is?

- Heb jij die tekening gemaakt? (vol ongeloof)

- Hoelang duurt het om een boek te maken?
Wat denken jullie?
Een dag of twee...
:-)

- Dat kasteel in het boek, heb jij dat ook getekend?

- Staan er ook dino's in het tuinboek?


UPDATE:
vandaag in de krant:

Van A tot Zet -> Klasse

Deze maand kan je door een mailtje naar het tijdschrift Klasse te sturen een exemplaar winnen van Van A tot Zet.